جامعه يادگيري و ايده‌هاي رقيب

تصور ايجاد جامعه‌اي آرماني كه در آن انسانها بهترین شرایط زیستن را داشته باشند، هميشه تعدادي از انديشه ورزان جهان را به خود مشغول داشته است. این گرایش موجب شده تا در دهه 1960 به دنبال تغییرات فزاینده در ابعاد مختلف زندگی بشر و پیامدهای آن، ايده جامعه يادگيري جدی تر از گذشته مطرح شود. با سرعت گرفتن رشد فناوري اطلاعات و ارتباطات ایده جامعه اطلاعات رواج یافته است. علاوه بر این، نفوذ دانش در فرآيندهاي اجتماعی، اقتصادي و سياسي موجب طرح اندیشه جامعه دانش شده است. اكنون با توجه به تنوع ایده ها، این سوال مطرح است كه ارتباط درونی میان این سه ایده چیست؟ اكنون كدام یك از آنها باید در اولویت قرار گیرد؟ و بر اساس مباني دين اسلام، جامعه ايراني بايد در كدام راستا حركت نمايد؟ برای پاسخ به این سوال­ها در مطالعه ای كتابخانه ای اسناد و مدارك و دیدگاه­های اندیشمندان در داخل و خارج كشور بررسی شده است. یافته ها نشان می دهد با ورود به قرن بيست و يكم، مدل­هاي سنتي توسعه مبتني بر رشد اقتصادي و اجتماعي جاي خود را به مدلهايي مبتني بر دانش داده و چشم‌اندازي از جامعه دانش فرا راه انسانها قرار مي‌دهند. گام اول براي رسيدن به جامعه دانش، تلاش براي رسيدن به جامعه يادگيري است و در اين راستا، جامعه اطلاعات ابزاري است كه زيرساخت­ها و ظرفيت­هاي لازم را ايجاد مي‌كند. در كشور ايران نيز با توجه به تعاليم اسلامي، ظهور آثار تحولات فني علمي و تاكید بر توسعه دانش محور در سند چشم انداز و برنامه هاي چهارم و پنجم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، جامعه ايراني باید به سمت جامعه‌ای حركت كند كه در آن همه افراد از هر فرصتی در سراسر دوران زندگی برای يادگيري بهره می‌گیرند تا بتوانند به توسعه فردی، اجتماعی و اقتصادی دست يابند.