نقش واسطه گري تاب آوري در ارتباط بين ابعاد دلبستگي و سلامت روان در دانش آموزان پيش دانشگاهي كازرون

هدف از پژوهش حاضر تبیین نقش واسطه گری تاب آوری در ارتباط بین ابعاد دلبستگی و سلامت روان می باشد. آزمودنیهای این پژوهش را 299دانش آموز ( 160 دختر و 139 پسر) تشكیل می دهند كه با روش نمونه گیری خوشه ای از میان دبیرستان های شهر كازرون انتخاب شدند. ابزارمورد استفاده در این پژوهش شامل سه پرسشنامه به شرح زیر می باشد: 1-مقیاس تاب آوری كانر- دیویدسون 2- مقیاس اضطراب، استرس وافسردگی و 3- پرسشنامه دلبستگی. در این پژوهش علاوه بر استفاده از آمار توصیفی برای تایید فرضیه پژوهش از روش آماری تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد كه: در بین خرده مقیاس های دلبستگی، خرده مقیاس اضطرابی با متغیر واسطه تاب آوری ارتباط دارد. در بین خرده مقیاس های دلبستگی، خرده مقیاس اضطرابی با استرس رابطه معنادار دارد. و تاب آوری نقش واسطه بین دلبستگی اضطرابی و استرس دارد. در بینخرده مقیاس های دلبستگی، خرده مقیاس اضطرابی با اضطراب (از خرده مقیاس های سلامت روان) رابطه معنادار دارد. و تاب آوری نقش واسطهبین دلبستگی اضطرابی و اضطراب دارد. در بین خرده مقیاس های دلبستگی، خرده مقیاس اضطرابی با افسردگی رابطه معنادار دارد. و تاب آوری نقش واسطه بین دلبستگی اضطرابی و افسردگی دارد. متغیر وابستگی از خرده مقیاس های دلبستگی با افسردگی رابطه معنادار دارد. دلبستگی اضطرابی با سلامت روان رابطه معنادار دارد و تاب آوری نقش واسطه ای بین دلبستگی اضطرابی و سلامت روان دارد