تأثير بازي هاي غيرساختارمند بر اضطراب جدايي كودكان

The Effectiveness Unstructural Plays on Anxiety Separation

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی بازیهای غیرساختار مند بر اختلال اضطراب جدایی كودكان ۶-۴ ساله شهراصفهان بود. طرح پژوهش نیمه تجربی با پیش آزمون - پس آزمون و گروه گواه بود. جامعهٔ نمونه با استفاده از روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردید. از بین جامعه آماری ۳ مركز پیش دبستانی به شكل تصادفی انتخاب گردید سپس مقیاس سنجش اضطراب جدایی مینانیان (۱۳۹۳) توسط والدین تكمیل گردید و ۳۰ نفر از كودكان دارای بالاترین نمرة اضطراب جدایی، به طور تصادفی دریك گروه آزمایش و یك گروه گواه قرار گرفتند (۱۵ نفر درهر گروه). بازیهای غیرساختارمند طی ده جلسه به مدت یك ساعت هر هفته دو جلسه در گروه آزمایش اجرا گردید. پس از اتمام جلسات مداخله پس آزمون را هردو گروه تكمیل كردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری كواریانس (مانكو ا) استفاده شد. نتایج نشان داد كه بازیهای غیرساختارمند علایم اضطراب جدایی در پس آزمون را كاهش داده است ( 5 .0 / 0 >P ).

The aim of the present research was to study the Effectiveness of unstructural plays on separation enxiety in 4-6 years old children in Isfahan in 1393.The research method was quasi-experimental with pretest-posttest and control group. The research sample was selected by several stages cluster 3 pre-schools were selected randomly from the population then completed the scale anxiety separation (Minaiyan al., 2014/1393) by parents and 30 children were assigned randomly in an experimental and a control group (15 children each group). Unstructural plays were applied on the experimental groups in 10 sessions twice in a week.The results of covariaonce analysis showed that unstructural plays have signifintly reduced separation anxiety symptom in the posttest (P<0/05).