تعيين ميزان تلفات در روش هاي مختلف برداشت ماش همراه با مقايسه هزينه ها

با هدف مشخص كردن بهترين روش برداشت ماش و تعيين بهترين درصد رطوبت براي كاهش تلفات در برداشت ماش در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه كشاورزي و منابع طبيعي رامين خوزستان در مهر ماه سال 1391 در يك طرح آزمايشي كرت هاي خرد شده (split-plot) مطالعه اي انجام شد.كرت هاي آزمايشي بر اساس دو فاكتور روش برداشت در سه سطح و رطوبت دانه در دو سطح آرايش يافتند. سه روش برداشت محصول ماش شامل: برداشت دستي بوسيله كارگر و خرمن كوبي در بيرون مزرعه، درو محصول بوسيله بافه بند و خرمن كوبي آن در بيرون مزرعه و برداشت مستقيم محصول با كمباين غلات انجام گرفت. فاكتور رطوبت دانه شامل دو سطح 01 % و 11 % بود. پس از تجزيه و تحليل داده هاي بدست آمده مشخص شد كه تلفات برداشت تحت تاثير فاكتور روش هاي مختلف برداشت در سطح 1% معني دار شد و نشان داد كه در روش هاي برداشت مكانيزه ميزان تلفات به طور معني داري افزايش يافته است بيشترين تلفات مربوط به برداشت با كمباين در رطوبت 01 % در حدود 481 كيلوگرم)معادل 33 درصد ميانگين عملكرد( در هكتار است، همچنين مشخص شد كه تلفات برداشت تحت تاثير فاكتور رطوبت نيز در سطح 1% معني دار گشته و در رطوبت 11 درصد تلفات برداشت به طور معني داري كاهش پيدا كرد به طوري كه در اين رطوبت تلفات برداشت با كمباين به 341 كيلو گرم كاهش يافت. اما با مقايسه هزينه ها در سه روش برداشت مشخص شد كه هزينه هاي برداشت با كارگر به طور معني داري نسبت به روش هاي مكانيزه افزايش يافته است. به طوري كه هزينه برداشت يك هكتار ماش با كارگر در حدود 331 هزار تومان تمام مي شود. با توجه به نتايج حاصل و علي رغم افزايش تلفات برداشت بيشتر در روش برداشت با كمباين باز هم از ديدگاه اقتصادي در سطوح وسيع روش هاي برداشت مكانيزه مقرون به صرفه است. البته استفاده از بافه بند در برداشت ماش به دليل رطوبت ساقه هاي ماش توصيه نمي شود و به نظر مي رسد اين دستگاه كارايي مناسبي را در برداشت ماش ندارد.