بررسي ظرفيت متاكائولن و پودر سنگ آهك در پايدارسازي مخلوط هاي بتن خودتراكم

روشهای نوین اجرای سازه ها و گاهی ضرورتهای اجرا، منجر به رویكرد مهندسین به استفاده از بتن خودتراكم شده است. مواد پودری مورد استفاده در بتن خودتراكم در مقایسه با سایر انواع بتن بیشتر است، بنابراین تأثیر جنس و عملكرد این مواد بر خواص تازه و سخت شده این بتن حائز اهمیت است. باوجود مزایای زیاد بتن خودتراكم، باید توجه كرد كه روانی زیاد این بتن ممكن است باعث ایجاد مشكلاتی مانند ناپایداری گردد كه به معنای ناهمگنی در توزیع مصالح تشكیل دهنده بتن می باشد. درصورتیكه ناپایداری به طور مناسب كنترل نشود، می تواند بر كارایی بتن خودتراكم تازه و نیز، مشخصات مكانیكی و دوام بتن خودتراكم سخت شده تأثیر منفی بگذارد. در بین مواد پودری استفاده شده در این تحقیق، متاكائولن دارای خاصیت پوزولانی بوده و پودر سنگ آهك خنثی می باشد؛ كه تأثیر ج ایگزینی آنها بر خواص تازه بتن خودتراكم مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، 9 طرح اختلاط پیش بینی شد. پودرهای استفاده شده به میزان 5، 10، 15 و 20 درصد وزنی جایگزین سیمان شدند و آزمایشهای جریان اسلامپ، قیف V و T50 ، جعبه L و ستون جداشدگی استاتیكی انجام شد. نتایج حاكی از عملكرد مناسبتر متاكائولن بر خواص پایداری بتن خودتراكم و عملكرد ضعیفتر پودر سنگ آهك در حفظ پایداری می باشد . بطور یكه در آزمایش ستون جداشدگی در نسبت جایگزینی 20 درصد، متاكائولن سبب كاهش اندیس جداشدگی به میزان 58/8 درصد شد. درحالیكه جایگزینی پودر سنگ آهك به مقدار 20 درصد، سبب افزایش 29/4 درصدی اندیس جداشدگی گردید.