بررسي انواع سيستم هاي خورشيدي تركيبي فتوولتاييك/حرارتي از نظر طراحي و عملكرد

راندمان الكتريكي ماژول هاي فتوولتاييك و عملكرد آنها با خارج كردن گرما از سيستم بهبود مي يابد. اين موضوع باعث توليد سيستم هاي تركيبي فتوولتاييك/حرارتي شده است. در اين مقاله به بررسي انواع سيستم هاي خورشيدي تركيبي پرداخته و عملكرد آنها با يكديگر مقايسه شده است. شش مدل از سيستم هاي طراحي شده با هم مقايسه و براي هر سيستم، نوع مسيرهاي جريان سيال خنك كننده معرفي شده است. بررسي طرح هاي مختلف و تعيين مزايا و معايب آنها در اين مقاله نشان مي دهد كه جنس پوشش جاذب، تعداد گذرها، خلاء ميان صفحات جاذب و سلول هاي خورشيدي از عوامل موثر در بهبود راندمان سيستم هاي تركيبي مي باشند. روش هاي مختلفي براي خنك كردن سيستم هاي تركيبي بيان شده است. مقايسه اين روشها نشان ميدهد كه بهترين مدل، طراحي حلزوني با راندمان حرارتي 50/12% و راندمان الكتريكي 11/98% است. استفاده از شيشه شفاف در سيستم هاي تركيبي، راندمان حرارتي بالاتري نسبت به استفاده از شيشه هاي مات دارد ولي راندمان الكتريكي به دليل وجود نور زياد كاهش مي يابد. راندمان سيستم هاي تركيبي با پوشش شفاف به ميزان 13/36% و با پوشش مات11/92% افزايش مي يابد. فاصله بين پوشش مواد و سلول فتوولتاييك بايد به حداقل برسد تا از خواص عايق در هوا جلوگيري كند. اين فاصله بايد به اندازه 15تا 40 ميليمتر باشد.