روايت شناسي داستان هاي كوتاه احمد عادل ساكي

احمد عادل ساكي، از نويسندگان معاصر داستان هاي كوتاه عربي ايران است. وي در سال 1388 مجموعه داستاني خود را با عنوان الحق المشوؤم منتشر نمود. اين مجموعه داستاني شامل شش داستان كوتاه است. تحليل عناصر اين داستان ها، در حوزه اجتماعي، او را بهتر مي شناساند بدين ترتيب جستار پيش رو روابط اجزا، عناصر و سازه هاي دروني اين مجموعه داستاني را كه از جمله داستان هاي نويسندگان خوزستاني است، بررسي مي كند تا توانمندي ساكي را در عرصه داستان كوتاه، به اثبات برساند و نشان دهد اين نويسنده با اصول و مباني فني داستانهاي كوتاه به خوبي آشناست چنان كه مجموعه داستاني او بر اساس شگردهاي داستان نويسي آغاز و پايان شايسته اي دارد، استفاده از طرح و پيرنگ منسجم، شخصيت پردازي مناسب، صحنه پردازي هاي تأثيرگذار و به كارگيري داستان هاي جذاب با سبك بياني ويژه، در حوزه ادبيات داستاني به زبان عربي گواهي بر پيشرفت و توانمندي نويسندگان ايراني در حوزه داستان نويسي به زبان عربي است. روش پژوهش اين مقاله وصفي – تحليلي است. در اين پژوهش، نويسندگان در ابتدا به شكل اجمالي ساكي و آثار وي را معرفي مي كنند، و پس از بحثي كوتاه درباره روايت شناسي، ساحت هايي از روايت شناسي داستان هاي وي يعني شخصيت و شخصيت پردازي، پيرنگ، پرداخت صحنه، درون مايه و زاويه ديد پيشرفت داستان نويسي عربي نويسان ايران معاصر بررسي و تحليل مي كنند. نتيجه پژوهش نشان مي دهد بيشتر شخصيت هاي داستاني ساكي، ايستا و كمتر دستخوش تغيير هستند، و از جهت گونه هاي پيرنگي بازگشت به گذشته و فلاش بك در داستان بسيار رخ مي دهد كه اين امر سبب تعليق اندكي در برخي از داستانهاي وي مي شود، چنان كه در پرداخت صحنه، توصيف شخصيت و مكان و زمان نمود بسيار زيادي دارد، به طوري كه امور جزئي نيز در داستان به وصف آمده است و داستانها تم هاي گوناگوني دارند كه اغلب از زاويه ديد سوم شخص روايت شده اند.