تحليل فرايند اجتماعي شدن رمانتيسم در شعر ژاله اصفهاني

ژاله اصفهاني از شاعران متعهد، انقلابي و وطن خواه دوران معاصر است كه با توجه به اهميت و جايگاهي كه در ادبيات معاصر به ويژه در ادبيات پايداري دارد هر گونه تحقيق درباره ي او و شعرش مي تواند ضروري و مفيد باشد. يكي از مهمترين شاخصه سبكي ژاله اصهاني، پيوند تخيل با اجتماعيات است و همين امر شعر وي را به شعري اجتماعي تبديل كرده است. بر همين اساس اين مقاله در پي نشان دادن فرايند اجتماعي شدن احساسات رمانتيك در اشعار اين شاعر است. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه رمانتيسم موجود در اشعار ژاله اصفهاني بيشتر بر مولفه هاي رمانتيسم اجتماعي و انقلابي تاكيد مي كند به گونه اي كه مي توان گفت رمانتيسم فردي موجود در اشعار اصفهاني به جز بخش طبيعت گرايي اشعارش كه مهم ترين بخش رمانتيسم فردي او محسوب مي شود باقي مولفه هاي فردي آن در نوستالژي ، قهرمان گرايي و اساطير خلاصه مي شود.اما رمانتيسم اجتماعي انقلابي يا جامعه گراي شعر ژاله شامل مولفه هايي چون : ميهن دوستي، همدردي با محرومان، دعوت به انسانيت، دعوت به صلح و زندگي عاري از خشونت و... مي باشد. اين تحقيق بر اساس مجموعه شعر ژاله اصفهاني (اگر هزار قلم داشتم) و به روش توصيفي- تحليلي انجام شده است.