نوع شناسي رفتار و نگرش دانشجويان كشاورزي نسبت به حفاظت از محيط زيست

افزايش مشكلات و بحران هاي زيست محيطي در جهان از يك طرف و درك پيامدهاي بلندمدت موضوعات زيست محيطي در زندگي انسان ها از سوي ديگر باعث شده است تا نيم قرن گذشته اهميت بحث در مورد محيط زيست و مسائل زيست محيطي افزايش يابد. به طوري كه تغيير ويژگي ها و مشخصهﻫﺎي ﻣﺸﻜﻼت زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴطي ايجاب مي كند كه بيشتر به نگرش و رفتار زيست محيطي پرداخته شود چراكه رفتار انسان نشانه اي از نگرش هاي اوست كه آن را مي توان آمادگي وي براي اجراي عمل به گونه اي خاص تصور نمود. لذا هدف مقاله حاضر بررسي نوع شناسي رفتار و نگرش دانشجويان كشاورزي نسبت به حفاظت از محيط زيست است. اين تحقيق توصيفي به شيوه پيمايشي و با ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماري 254 نفر از دانشجويان سال دوم كارشناسي ارشد و دكتري بود كه براساس جدول رجسي و مورگان 153 نفر براي نمونه انتخاب شدند و اطلاعات لازم از آنان گردآوري شد. روايي پرسشنامه توسط اساتيد و متخصصين در اين زمينه و پايايي آن از طريق انجام مطالعه راهنما و محاسبه آلفاي كرونباخ به تأييد رسيد. بر اساس يافته هاي بدست آمده نگرش دانشجويان در چهار عامل كه شامل نگرش جهان شمول، نگرش خودمحوري، نگرش انتقادگرايانه (صنعت زدا) و نگرش نوع دوستانه و رفتار زيست محيطي دانشجويان نيز در چهار عامل كه شامل رفتار پيشگيرانه، رفتار محيط زيست گرايي خاص، رفتار ارتقايي و رفتار تعديلي دسته بندي گرديد. در پايان با توجه به يافته ها پيشنهادهاي كاربردي ارايه گرديد.