نقش فرهنگ در پايداري شهرهاي كهن نمونه موردي شوش و شوشتر

برخي از صاحب نظران مسائل شهري در قالب فرهنگ گرايي معتقدند از آنجايي كه پايداري بسياري ازشهرها در طول قرن ها به بركت ارج نهادن به فرهنگ بوده پس به صورت كاملا يك طرفه، شهر و معماري بايستي از فرهنگ و تفكر انسان و جامعه تاثيرپذيرند. بمنظور وارسي چنين ديدگاهي و دستيابي به پاسخي مستدل بررسي تأثير تبعيت از فرهنگ در پايداري نوشهرها ميتواند راهگشا باشد. از اينرو در پژوهش حاضر با بررسي ميزان مطابقت شوشترنو با اصول توسعه پايدار شهري بهعنوان نوشهري با طراحي انديشيده ي منبعث از فرهنگ هاي ملي و محلي؛ و با پيگيري روش تحقيق توصيفي- تحليلي و بهره گيري از روش هاي كتابخانه اي و پيمايشي در جمع آوري اطلاعات، تأثيرات تبعيت از فرهنگ بر شاخص ثبات توسعه ي پايدار در شوشترنو مشخص شده است، به طوريكه در نهايت نتيجه نشانگر لزوم تشخيص فرهنگ هاي كاذب و تفكيك آنها از فرهنگ هاي ارزشمند در جهت توجه همزمان به دو قلمرو "تاثيرگذاري محيط مصنوع بر فرهنگ" و "تاثيرپذيري محيط مصنوع از فرهنگ" مي باشد