تأثير شرايط مختلف عمليات خشك كردن و تمپرينگ بر كيفيت سفيد شدگي برنج

در اين تحقيق دو رقم شفق (دانه بلند) و سازندگي (دانه متوسط) تحت شرايط خشك كردن سريع و ملايم در چهاربازه زماني مختلف در مرحله اول از عمليات خشك كردن، خشك شدند. بلافاصله پس از اتمام عمليات خشك كردن، عمليات تمپرينگ در دماي خشك كن و درون كيسه هاي كيپ زيپ در 7 بازه زماني 0 و 40 و 80 و 120 و 160، 200 و 240 دقيقه انجام شد. در پايان به عنوان مرحله دوم عمليات خشك كردن، محتواي رطوبتي همه نمونه ها براي انجام عمليات پوست كني مناسب به 12/5% بر پايه تر كاهش داده شد. پس از انجام عمليات پوست كني و سفيد كردن تيمارهاي مختلف شلتوك، درجه سفيدي جرمي و نوري هر تيمار اندازه گيري شد. آزمايشها به صورت فاكتوريل عامل ها در شكل اسپليت پلات در قالب طرح كاملاً تصادفي با 2 تكرار انجام شد. اثر منابع خطا و اثر متقابل آنها بر درجه سفيدي جرمي و نوري در سطح احتمال 1% معني دار بودند. نتايج نشان داد كه براي هر دو رقم سازندگي و شفق، هنگام خشك كردن دانه هاي برنج در شرايط خشك كردن ملايم انجام عمليات تمپرينگ تأثير معنيداري بر درجه سفيدي جرمي و نوري نداشت. ليكن خشك كردن دانه هاي برنج در شرايط خشك كردن سريع نشان داد كه با كاهش 6 درصد محتواي رطوبتي اوليه و عمليات تمپرينگ مناسب ميتوان ضمن تسريع در عمليات خشك كردن، به برنج سفيد با كيفيت مناسب سفيد شدگي دست يافت. بطوري كه براي رقم هاي سازندگي و شفق بمنظور دستيابي به درجه سفيدي جرمي مطلوب به ترتيب 240 و 200 دقيقه تمپرينگ و درجه سفيدي نوري بهينه 160 و 240 دقيقه تمپرينگ توصيه مي گردد