بهينه سازي فرايند ساخت و پخت در لوله هاي كامپوزيتي مجتمع گاز پارس جنوبي

با توجه به شرايط حساس كنوني بازنگري مباني طراحي و تاثيرات آن در فرايند هاي توليد پالايشگاه هاي گازي، بي شك از اصلي ترين مقولات حال حاضر خواهد بود. با توجه به استفاده فراوان از لوله هاي كامپوزيتي GRP در صنايع نفت و گاز، بدون ترديد كارائي و عمر مفيد اين قطعات در فرايند توليد و ثبات محصولات حائز اهميت خواهند بود. در مجتمع گاز پارس جنوبي اين لوله ها در توزيع و انتقال آب دريا جهت مصارف مختلف مورد استفاده قرار گرفته اند كه شكستگي هاي پياپي در طول مسير، ثبات و تداوم توليد را با مخاطرات بي شماري روبرو نموده است. لذا تحقيق و بررسي در ارتباط با نحوه توليد اين لوله ها مقوله بسيار مهمي مي باشد. رزين هاي گرما سخت مورد استفاده در ساخت قطعات كامپوزيتي به دليل استحكام و سفتي ويژه زياد در مقايسه با مواد فلزي كاربرد بسياري در اين صنايع عظيم (لوله هاي كامپوزيتي پيدا كرده اند. خواص اين رزين ها وابسته به ميزان پخت ميباشد كه خود مرتبط با شرايط پخت، دما و زمان است. تجزيه هاي گرمائي در تعيين سينيتك پخت نقش مهمي دارند. رزين هاي گرما سخت شونده در طي فرايند پخت و ايجاد شبكه به تبادل گرما مي پردازند در نتيجه با انداز گيري اين گرماي مبادله شده مي توان به ميزان پيشرفت واكنش پخت پي برد. تا كنون استفاده از نتايج آزمايش هاي تجزيه گرماي به كمك دستگاه گرماسنج پويشي تفاضلي (DSC) در تعيين سينتيك پخت برخي رزين هاي گرماسخت موضوع گزارش هاي متعددي بوده است. بهينه سازي سيكل پخت اين لوله ها از اهميت بيشتري برخوردار بوده كه متاسفانه به طور جد توسط سازنده در نظر گرفته نمي شود. اين مسئله باعث افزايش دما به جهت گرمازا بودن واكنش پخت در قطعات شده و تخريب رزين در نواحي مياني و پخت ناقص در نواحي بيروني قطعه در هنگام پخت در اتوكلاو را به دنبال دارد. بهينه سازي چرخه پخت اين قطعات نيازمند كسب اطلاعات جامع در مورد سينتيك واكنش شبكه اي شدن رزين در حين پخت مي باشد.