( شناسايي موثرترين عوامل موجد سكونت گاههاي غيررسمي در شهرهاي كوچك و مياني و ارتباط آن با ادغام بي ضابطه روستاها در شهر ( مطالعه موردي : شهر ياسوج

بخش عمده اي از مشكلات شهرهاي ايران ريشه در عدم مديريت و برنامه ريزي مناطق روستايي حريم شهرها دارد. رشد سريع شهرنشيني در كشورهاي در حال توسعه باعث هجوم شهرنشيني به مناطق اطراف شهرها و روستاهاي حريم آنها شده و زندگي ساكنان را تحت تأثير قرار داده است. در اين كشورها، نوع نگاه به اراضي پيرامون نگاهي احياكننده نبوده و اين نواحي به علت ساخت و سازهاي بي رويه، تغيير كاربري اراضي كشاورزي، گسترش افقي شهر و مواردي از اين دست، به كانون هايي بحراني براي شهر تبديل شده اند. شهر ياسوج با سابقه كم شهرنشيني، به علت شرايط مساعد آب و هوايي و واقع شدن به عنوان مركز سياسي، اداري و خدماتي استان، شهري مهاجر پذير مي باشد؛ به همين علت قيمت اراضي درون محدوده قانوني شهر بالا مي باشد و حجم زيادي از اين جمعيت، در روستاهاي همجوار شهر ساكن مي شوند. اين وضعيت زمينه ساز بروز مشكلاتي از جمله ساخت و سازهاي غيرمجاز در حريم روستاها و شهر ياسوج مي گردد. با گسترش شهر و ادغام روستاهاي مذكور به آن، مسائلي نظير اسكان غيررسمي پاسخي قطعي خواهدبود؛ كما اينكه هم اكنون نيز در شهر ياسوج شاهد اين وضعيت هستيم. در پژوهش حاضر، با هدف بررسي عوامل مؤثر بر اين جريان، اطلاعات از طريق مطالعات كتابخانه اي و برداشت هاي ميداني از جمله: تكميل پرسشنامه و انجام مصاحبه با مديران ذيربط، جمع آوري شدند. جهت تحليل اطلاعات از تكنيك DEMATEL و روش ANP ، با استفاده از دو نرم افزار Excel و SuperDecision، بهره گرفته شد و 6 عامل كه مهم ترين آنان مديريت ناكارآمد شهري است شناسايي شدند؛ در نهايت نيز روستاها به ترتيب اولويت برنامه ريزي جهت كاهش مشكلات پيش از ادغام معرفي گرديدند.