شماره ركورد كنفرانس :
3184
عنوان مقاله :
ارزيابي اقتصادي روش هاي برداشت برنج در استان گيلان
عنوان به زبان ديگر :
Economic evaluation of harvesting rice methods in Guilan
پديدآورندگان :
پيمان حسين دانشگاه گيلان , عزيزي جعفر دانشگاه آزاد اسلامي واحد رشت , پژوهنده منوچهر دانشگاه آزاد اسلامي واحد رشت , نيكخواه امين دانشگاه فردوسي مشهد - گروه مهندسي بيوسيستم
كليدواژه :
ارزيابي اقتصادي , روش برداشت , روش دستي , روش نيمه مكانيزه , روش مكانيزه , برنج
عنوان كنفرانس :
مجموعه مقالات هشتمين كنگره ملي مهندسي ماشين هاي كشاورزي (بيوسيستم) و مكانيزاسيون
چكيده فارسي :
اين تحقيق به منظور ارزيابي اقتصادي روش هاي مختلف برداشت (دستي، نيمه مكانيزه، مكانيزه) به روش تحقيق پيمايش توصيفي در سال 1392 در استان گيلان انجام شد. جامعه آماري اين تحقيق 183 نفر از كارشناسان ناظر برنج بودند. اطلاعات از طريق پرسشنامه و مصاحبه حضوري جمع آوري شد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه تفاوت بين روشهاي مختلف برداشت برنج از لحاظ متغيرهاي هزينه برداشت، هزينه تغذيه و سرويس، طول مدت برداشت به روز و ساعت در سطح يك درصد معنيدار است. روش برداشت مكانيزه در مقايسه با روش برداشت دستي 49 % و نسبت به روش برداشت نيمه مكانيزه 31 % هزينه كمتري دارد. از مزيت هاي حاصله از برداشت مكانيزه كاهش هزينه برداشت، كاهش نيروي كار (حل معضل كمبود كارگر در اوج كار) و كاهش زمان برداشت از 128 ساعت به سه ساعت نسبت به ساير روش ها است. بالا بودن درصد رطوبت دانه و خطر كپك زدگي، افزايش ضايعات در اثر تنظيم نبودن كمباين، عدم مهارت كافي كاربرهاي كمباين و كاهش تحرك كمباين در زمين هاي باتلاقي از محدوديت هاي فني و اجرايي روش برداشت مكانيزه برنج است. در مجموع روش برداشت مكانيزه برنج داراي بازده اقتصادي بيشتري نسبت به ساير روش هاي برداشت برنج در استان گيلان مي باشد.
چكيده لاتين :
This study was designed to evaluate the cost of harvesting methods (manual, semimechanized mechanized) using a survey- descriptive method in Guilan Province in 2013. The statistical community of this study included 183 rice experts. Data was collected through interviews and questionnaires. The analysis of variance showed that there was a significant difference between the various methods of harvesting rice in terms of variables such as harvesting cost, supply and service costs, the length of harvesting (day and hour) at the level of one percent. Compared to manual and semi-mechanized harvesting methods, the mechanized harvesting method was 49 % and 31 % more economical respectively.
Lower cost and reduced workforce (which can solve the problem of workers at the peak of labor) and decreased harvesting time from 128 hours to 3 hours are among the advantages of mechanized harvesting method compared to other methods. However, high grain moisture and the risk of exposure to mildew, high waste due to unadjusted function of Combine, low skill of the combine users, and reduced mobility of combine in wetlands are among the technical and administrative restrictions of the mechanized rice harvesting methods. In total, the mechanized rice harvesting method was proved to be more economical than other harvesting methods in Guilan province