اژدهاكشي در حماسه هاي فارسي رامايانا

حماسه رامايانا، كهن ترين حماسه هندي است. اين منظومه توسط والميكي، به زبان سانسكريت و در بين قرون 3-5 ق.م. سروده شده و بعدها به صورت منظوم و منثور به فارسي برگردانده شده است. در اساطير با محتواي اژدهاكشي، اژدهايي كه در اصل ديو خشكسالي است بر كشور فرمان ميراند. در اين هنگام پهلواني ايزدي به ظهور مي رسد كه اژدها را به هلاكت مي رساند و ديگر بار، ترسالي و بركت را براي مردم به ارمغان مي آورد. بن مايه هاي اژدهاكشي در حماسه هاي فارسي رامايانا سروده چندرمن كايته، سعدالدوله مسيح پاني پتي و گرد ھرداس به وفور يافت مي شود كه با استناد به حماسه منشور نوشته آرسينگ، نياز به بررسي و واكاوي دارد. يافته هاي تحقيق حاكي است كه مترجمان حماسه هاي فارسي رامايانا، رام را قهرماني اژدهاكش معرفي مي كنند كه راون ديو خشكي را نابود مي كند. در مقام مقايسه نسخه هاي چهارگانه حماسه هاي فارسي رامايانا، مترجم حماسه منثور و مسيح پاني پتي، توانسته اند در در پردازش اين مفهوم اسطوره اي، گوي سبقت را از ديگران بربايند. اين پژوهش به صورت كتابخانه اي انجام مي شود. ابتدا مقدماتي درباره اژدهاكشي، مطرح مي شود، سپس نمونه هاي اژدهاكشي در اساطير آريايي و ايراني، آورده مي شود و با همتاي هندي خود حماسه راما بانا مقايسه مي شود.