بررسي ساختاري حكايت«حضرت عيسي(ع) و همراه او» در مصيبت نامه‌ي عطار و مقايسه‌ي آن با نظايرش

مصيبت نامه به عنوان يكي از برجسته ترين آثار فريدالدين محمدبن عطار، شامل حكاياتي است كه نويسنده براي تفهيم مطالب خود و همچين نشان دادن راه و رسم عبور سالك فكرت براي رسيدن به حق از آن ها بهره برده است. حكايت حضرت عيسي(ع) و همراه او و سه قرص نان با 54 بيت به عنوان حكايتي تعليمي در مقالۀ پانزدهم اين اثر بيان شده است. در اين پژوهش كه با هدف بررسي عناصر ساختاري موجود در حكايت مصيبت نامه و مقايسۀ آن با نظايرش از جمله روايت هاي مندرج در كتب كيمياي سعادت، مرزبان نامه، كليله و دمنه و اقبال نامه صورت مي گيرد، تلاش مي شود تا به روش توصيفي-تحليلي عناصر داستاني موجود در آن ها بررسي شود. نتيجه حاكي از آن است كه درونمايۀ پرهيز از حرص و طمع به ثروت فاني دنيوي كه نتيجه اي جز هلاكت و نابودي ندارد را مي توان مهم ترين و بارزترين عنصر در بين اين حكايات دانست. راوي داناي كل و زاويۀ ديد سوم شخص نيز كه در هر پنج روايت يكسان به كار رفته است از وجوه اشتراك آن ها محسوب مي شود، و حكايت كيمياي سعادت را مي توان شبيه ترين روايت در بين آثار مورد بررسي با داستان مورد نظر محسوب كرد.