عرفان‌گرايي خاقاني در قصايد خمسه‌ي مصطفوي (ص)

ديوان خاقاني شاعر نامدار قرن ششم با پنج قصيده اي آغاز مي شود كه موضوع و عنوان آن‌ها درباره حكمت و موعظه و توحيد و سرانجام نعت حضرت ختمي مرتبت است از آنجا كه در هيچ جاي ديگر از ديوان شاعر به اين شكل و ترتيب قصايدي را شاهد نيستيم و از طرفي اين پنج قصيده در حال و هوايي كاملاً شبيه به هم سروده شده اند، مي توان آن‌ها را نمونه اي از هنر ورزي‌هاي خاقاني دانست كه البته از پيام‌هاي عالي اخلاقي و عرفاني هم سرشار است.در مقاله حاضر كوشش كرده ايم با بررسي ساختار اين پنج قصيده به مرور ديدگاه‌هاي عرفاني خاقاني بپردازيم ديدگاه‌هايي كه خاقاني به عمد آن‌ها را با نعت حضرت رسالت (ص) پيوند داده است. همچنين بهره برداري‌هاي شخصي خاقاني از اين قصايد عرفاني كه گونه اي خلاف آمد در آن است مورد توجه قرار گرفته است.