نقش عوامل كالبدي فضاهاي شهري پويا در تشكيل حس و تعلقات مكاني كنشگران (بررسي موردي: خيابان شهداء خرم آباد)

شهر مجموعه اي از عملكردهاي چند منظوره در قالب بسته هاي اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي، جغرافيايي معنا پيدا مي كند. فضاهاي شهري بستر ساز هويت هاي جمعي در يك جامعه هستند مكان هايي براي گفت و گو و هم انديشي ها براي سنين مختلف و خصوصاً برطرف نمودن كليه نيازهاي اقتصادي كنشگران فضا و مكان هستند. مي توان گفت مكان عنصر اصلي هويت ساكنان آن است. انسان با شناخت مكان مي تواند به شناخت خود نايل شود. يكي از عوامل سرگرداني انسان امروز نپرداختن به مفهوم و از آن ره نبود هويت مكاني است، حس مكاني يعني تجربه و درك خاص از يك قرارگاه ويژه كه جهت گيري شخص را نسبت به يك مكان با احساس از تفاوت، جهت يابي و درك فضايي مشخص مي كند. اين مقاله برگرفته از پژوهش مبنايي و تبييني و بر اساس روش تحليلي توصيفي، در بعد پذيري حس مكان و تعلقات مكاني در قالب هويت معماري و تطبيق مدل هاي نگرشي ارزيابي و سنجش حس مكان با ويزگي هاي محيط و بافت فضاي خيابان است. اين پژوهش همچنين با مطالعه تأثير پذيري ابعاد حس مكان از ادراكات ذهني، به ارائه شاخص ها و ارزيابي كيفيت ادراكات و تصورات ذهني شهروندان پرداخته و با ارائه مدل تحليلي تأثير سنجي ابعاد مؤلفه هاي حس مكان از عوامل ذهني در فضاي خيابان شهداء (مورد بررسي) بر اساس نظريه هاي شولدز پرداخته شده است. مي توان دستاورد اصلي اين مقاله را در ذكر اين نكته دانست كه از لحاظ كالبدي، محيطي كه داراي كاراكتر مشخص و متمايز باشد، در آفرينش حس مكان موفق تر است در واقع اين پژوهش به جستجوي عوامل به وجود آورنده و نيز كم تأثير جلوه داده شده حس مكان و هويت مكاني و تأثير آن بر روي كنشگران فضاي خيابان شهداء پرداخته و آنچه حاصل شده، عوامل تأثير گذار در شكل گيري تصوير ذهني از اين خيابان و عوامل مخرب آن آزمون شده اند.