طرحي براي بررسي ريشه شناختي كلان جاي نام استان گيلان

نام هاي جغرافيايي مجموعه بزرگي از واژگان هستند كه در طول قرنها براي ناميدن يك مكان پديد آمده اند. اين نامها،جاينام (Toponym) ناميده مي شوند. هر نام جغرافيايي داراي سه نوع ويژگي مكان، پيشينه تاريخي و ساختار واژگاني است. از اين رو مي توان گفت جاينام شناسي يا توپونيمي علمي است كه در مركز سه راهي جغرافيا ، تاريخ و زبان شناسي قرار گرفته است.مطالعه در زماني جاينام ها، موضوع علم زبان شناسي تاريخي است بنابراين ريشه شناسي بخش مهمي از جاينام شناسي را تشكيل مي دهد.اين مقاله پس از بيان تعريفي از جاينام و جاينام شناسي طرحي براي بررسي جاينام ارائه مي دهد. سپس كلان كده نام هاي استان گيلان از جمله فومن و لاهيجان از ديدگاه ريشه شناختي مورد بررسي قرار مي گيرند.