پديدآورندگان :
علوي بجستان زهرا دانشگاه بين المللي امام رضا (ع) , حمزه نژاد مهدي دانشگاه علم و صنعت , جلائيان قانع نويد دانشگاه علم و صنعت
كليدواژه :
فارابي , عدالت , آرمانشهر , مدينه ي فاضله (اتوپيا)
چكيده فارسي :
آرمانخواهي در زندگي انسان به گونه هاي مختلف تبلور يافته و انديشمندان هر عصري آن را در قالب «اتوپيا» يا «مدينه فاضله» مطرح كرده اند. دغدغه ي انديشمندان و فلاسفه از ديرباز تاكنون اين بوده است كه چطور بايد جوامعي را ايجاد كرد كه بدنبال امنيت، عدالت، صلح و سعادت بشر باشند. پژوهش حاضر با بررسي افكار آرمان شهرگرايان مسلمان نشان مي دهد كه عبوديت خداوند، توجه به معنويت و روحانيت حيات انسان، احترام به انسانيت انسان و سعي در رشد كرامت هاي انساني، وحدت و عدالت از جمله ويژگي هاي مهم آرمانشهرهاي اسلامي است. شهر آرماني اسلام، كالبد و شكلي ثابت ندارد و متفكران اسلامي بيشتر ابعاد ذهني شهر آرماني را ارائه مي كنند. آنان اصول را مد نظر قرار مي دهند و بعد كالبد را با توجه به آن اصول و منطبق با شرايط زماني، تاريخي، اجتماعي و فرهنگي به وجود خواهد آمد. لذا در اسلام يك آرمانشهر و يك شيوه شهرسازي اسلامي داريم، اما به تعداد شهرها مي توانيم شهر اسلامي داشته باشيم. در تاريخ انديشه هاي اجتماعي در اسلام، اولين فيلسوفي كه پارادايم جامعه آرماني را مطرح كرد، ابونصر فارابي بود. او در ارائه اين الگوي نظري، چشم اندازي عقلي را ارائه مي دهد كه بي شك ملهم از آراء افلاطون است. فارابي در آثار خود، نخست درباره اجتماعي بودن انسان بحث مي كند و خاطر نشان مي سازد كه دستيابي به سعادت، بدون همكاري و تعاون ممكن نيست. فارابي از شهر و از جامعه شهري و از شهر آرماني سخن مي گويد. انديشه فارابي درباره مدينه فاضله و جامعه آرماني، بر مصلحان و انديشمندان مسلمان در سراسر جهان تاثير داشته است. به منظور متجلي ساختن ارزشهاي اسلامي در كالبد شهر، شناسايي ارزش هايي كه مي توانند و بايد با تظاهر در مجتمعي اسلامي هويت ايراني اسلامي آن را نمايش داده و تضمين نمايند؛ ضرورت تام دارد. هدف از اين تحقيق بررسي ابعاد مختلف مدينه ي فاضله از نظر معلم ثاني، ابونصر فارابي و نمود آن در شهرسازي و معماري اسلامي مي باشد. در اين راه، ابتدا از منابع و اسناد كتابخانه اي در جمع آوري مطالعات مورد نظر استفاده و سپس به تجزيه و تحليل مطالب پرداخته شده است.
چكيده لاتين :
Ideality in the life of man has been crystallized in different ways, and thinkers of every age have put it in the category of utopia. The concern of scholars and philosophers has long been about how to create societies that seek security, justice, peace and prosperity. The present study by examining the thoughts of Muslim utopian scholars shows that the worship of God, attention to the spirituality and spirituality of human life, respect for humanity and endeavoring to develop human dignity, unity and justice are among the important features of Islamic utopian ideals. The city of Islam is not physically stable, and Islamic thinkers offer much of the mental dimension of urbanism. They focus on the principles, and then the body will be created in accordance with those principles and in accordance with the temporal, historical, social and cultural conditions. Therefore, in Islam, we have an utopia and an Islamic urbanization style, but in the number of cities we can have Islamic city. In the history of social thought in Islam, the first philosopher who proposed the paradigm of the ideal society was Abu Nasr Farabi. In presenting this theoretical model, he presents a rational perspective that undoubtedly inspires Plato's views. Farabi, in his works, first discusses the sociality of man and points out that achieving happiness without cooperation is impossible. Farabi speaks of the city and of the urban community and utopia. Farabi's thought about utopia and the ideal society has affected Muslim recruits and scholars all over the world. In order to visualize the Islamic values in the city's body, the identification of the values that can and must be demonstrated and guaranteed by Islamic manifestation in the Islamic society is a necessity. The purpose of this research is to investigate the various aspects of Utopia in terms of the secondary teacher ,Abu Nasr Farabi, and its representation in Islamic urbanism and architecture. In this way, library resources and documents were first used to collect the information and then analyzed the content.
