اصول برنامه ريزي شهري برمبناي توسعه پايدار

گسترش سريع شهرها اكثركشورهاي جهان را با مشكلات متعددي مواجه ساخته است . به طوري كه نه تنها سياست هاي شهرسازي بلكه مسايل اقتصادي اجتماعي و زيست محيطي بسياري از مناطق شهري را تحت تاثير قرار داده است . مطرح شدن توسعه پايدار به عنوان – شعار اصلي هزاره سوم ناشي از اثرات شهر ها بر گستره زيست كره و ابعاد مختلف زندگي انساني است . بدون شك بحث پايداري و توسعه پايدار بدون توجه به شهر ها و شهر نشيني بي معنا خواهد بود با توجه به پيچيدگي شهرها و ابعاد مختلف تاثير گذاري انها شناخت عوامل اصلي و كليدي در جهت دستيابي به توسعه پايدار شهري ضروري به نطر ميرسد در مقاله حاضر با رويكرد توصيفي تحليلي سعي دارد با ارايه راهكارهاي در حركت به سوي توسعه پايدار شهري الگو ها واصول كلي پايداري شهري رامشخص كرده و با شناخت انها فرم ها، مدل ها، و همچنين الگو هاي رشد شهري )هوشمند،پراكنده( را مرد تجزيه وتحليل قرار دهد. تا ازاين گذار به شناخت جوامعي از اصول و قواعد توسعه پايدار شهري دست يابد.