بررسي و بهبود قابليت اطمينان مكانيكي يك فلنج تحت بارگذاري خمشي و فشاري

چكيده در حال حاضر، فلنج هاي تحت بارگذاري فشاري خمشي با توجه به نرخ بالاي توليد، با تلرانس بالايي ساخته ميشوند كه قابليت اطيمنان به شدت پاييني دارند. در اين پژوهش، با استفاده از شبيه سازي المان محدود و طرح آزمايش به روش سطح پاسخ و همچنين روشهاي نمونه برداري مناسب، طرحي بهينه براي دستيابي به بالاترين سطح قابليت اطمينان مكانيكي فلنج ارائه شده است. به منظور شبيه سازي فرايند، از تحليل المان محدود در نرم افزار ANSYS استفاده شد كه براي بررسي صحت مدلسازي، نتايج آن با نتايج حاصل از تحليل نرم افزار ABAQUS مورد سنجش قرار گرفت. با استفاده از طرح آزمايش، سطح پاسخي به روش مركب مركزي توليد شد تا نحوه تغييرات عملكردي قطعه برحسب تلرانس هاي بحراني طراحي بدست آيد. سپس، با نمونه برداري از سطح پاسخ به روش مونت كارلو توزيع آماري بدست آمد كه با استفاده از آن، مقدار قابليت اطمينان محاسبه شد. با تغيير چندباره تلرانس هاي بخش هاي بحراني فلنج، قابليت اطمينان از 26٪ به 99/5 ٪ افزايش يافت. نتايج اثبات مي كند تنها با بهبودهاي جزئي در تلرانس هاي بحراني قطعه، مي توان به نتايج مناسب و قابل قبولي در حد دستيابي به قابليت اطمينان 5-سيگما دست يافت.