بهبود دقّت جهت يابي زاويه اي در سيستم هاي آنتن هوشمند با استفاده از هندسه هاي جديد پيشنهادي

اين مقاله به بررسي تاثير هندسه آرايه آنتن هاي هوشمند در كارايي الگوريتم هاي تخمين جهت ورود مي پردازد و نشانگر آن است كه با جابجايي محل عناصر آرايه نسببت به هندسه هاي متقارن مي توان بهبود قابل توجهي در كاهش خطاي متوسط تخمين جهت ورود دوبعدي (تخمين همزمان زاويه سرمت و ارتفا) ايجاد كرد. كارايي هندسه هاي پيشنهادي دو بعدي و سه بعدي به ترتيب با ساختار دايروي و استوانه اي از منظر جهت يابي زاويه اي با الگوريتم MUSIC مقايسه شده است. براي آن كه مقايسه منطقي بين كارايي هندسه ها صورت بگيرد، تعداد المانها يكسان فرض شده است و براي ساختارهاي دوبعدي آرايه ها با مساحت مساوي و براي ساختارهاي سه بعدي آرايه ها با حجم مساوي در نظر گرفته شده است . نتايج شبيه سازي ها نشان دهنده آن است كه هندسه آرايه تاثير بسزايي در كارايي الگوريتم هاي تخمين جهت ورود (كاهش متوسط خطاي جهت يابي) دارد و در انتها از بين هندسه هاي پيشنهادي هندسه بهينه معرفي مي شود.