بهبود كارايي شبكه هاي مبتني بر فمتوسل با استفاده از فن آوري فراپهن باند

شبكه هاي فمتوسل يكي از راه كارهاي جديد در زمينه مخابرات سلولي مي باشند كه به منظور افزايش ظرفيت و كيفيت سرويس به وجود آمده اند. پيدايش اين شبكه ها در مخابرات سلولي علي رغم تمام مزايايي كه دارند، چالش هاي خاص خود را نيز به همراه دارند، كه يكي از مهم ترين آن ها بحث تداخل است. در اين مقاله با استفاده از فن آوري فراپهن باند به عنوان راهكاري موثر در راستاي كاهش تداخلات، سعي در بهبود كارايي كاربران در اين شبكه ها داريم. فن آوري فراپهن باند از پالس هاي ضربه سان استفاده مي كند. استفاده از اين پالس ها انرژي سيگنال را روي پهناي باند بسيار گسترده ايي توزيع كرده و سطح چگالي طيف توان بسيار پاييني را نتيجه مي دهد. لذا سيستم هاي مبتني بر فن آوري مذكور روي سيستم هاي باند باريكي كه در محدوده فركانسي بسيار گسترده ي اين فن آوري قرار دارند كمترين تداخل را ايجاد مي كند. همچنين سيستم هاي باند باريك مجاور، تداخل بسيار ناچيزي روي سيستم هاي فراپهن باند ايجاد مي كند. در نتيجه به نظر مي رسد با به كارگيري اين نوع ارسال در شبكه هاي فمتوسل كاربران فمتوسل و ماكروسل مي توانند بدون ايجاد تداخل قابل ملاحظه ايي بر روي يكديگر به فعاليت بپردازند. در اين مقاله به منظور سنجش كارايي استفاده از اين تكنيك، به محاسبه احتمال خاموشي كاربر فمتوسل كه در مجاورت كاربران ماكروسل قرار دارد و از آن ها سيگنال تداخل دريافت مي كند مي پردازيم.