كاركردهاي نوين مرز در جغرافياي سياسي آينده

در هر مرحله از توسعه علم جغرافياي سياسي و همراه با رويكرد هاي جديد ، كاركردها و تعاريف جديدي براي مرز به وجود آمده است، البته اين بدان معنا نيست كه كار كردهاي سنتي مرز ارزش و جايگاه خود را از دست داده اند، بلكه صرفا كار كردهاي جديدي علاوه بر سنتي به آن افزوده گرديده است. در حقيقت مرزهاي سنتي ارزش خود را از دست نداده اند و كار كردهاي جديد نيز نتوانسته اند جايگزين مرزهاي قبلي گردند. مقاله حاضر به بررسي مراحل توسعه و پيشرفت مطالعات مرزي از دهه 1980 به بعد پرداخته است. در حقيقت با ورود بحث هاي گفتماني در حوزه مطالعات جغرافياي سياسي، پايه هاي روش شناسي و شناخت شناسي هاي نويني در عرصه اين علم مطرح شده اند كه از پايگاه نظري خاصي پيروي مي كنند. در تحقيق حاضر به بررسي چهار نوع مرز فيزيكي، مجازي، هويتي و گفتماني با تمركز بر رويكرد پست مدرن پرداخته شده است.

At each stage of the development of political geography science and with new approach, there are a new Definitions and functions of boundary; Of course, this does not mean that have lost the traditional functions of boundary their status and value, But merely it has been added to the new functions. In fact, the traditional boundaries have not lost their value and new functions have also been unable to replace their previous boundaries. This paper investigates the development of boundary study since the 1980s onwards. In fact, with the discourse discussions in political geography studies, new methodological and epistemological foundations are discussed in this science that follow from a specific theoretical base. Here, we examined four types of boundary: physical, Virtual, identity and discourse with focus on postmodern approach.