نقش تزئينات خطي در تحقق حس وحدت در معماري مساجد (نمونه موردي: مسجد جامع اصفهان)

در معماري مساجد ايراني تزيينات هميشه نقش اساسي در برقراري حس وحدت داشته اند. در دوره اسلامي با توجه به منع شرعي صورتگري،هنرمندان مسلمان زيباترين نقوش انتزاعي را جهت تزيين بناهاي مذهبي پديد آوردند. از طرفي به دليل اهميت پيام الهي قرآن براي مسلمين عنصر خط عربي وارد تمام شئون زندگي مسلمين از جمله تزئينات معماري شد.طراحان وخوشنويسان ايراني با تمرين وممارست ،خط عربي را با اصول والاي زيباشناسي آميختند وبه آن تعالي بخشيدند ،اين تزيينات در ابتدا فقط چيدمان آجرها وبا خطوط كوفي بنايي صورت مي گرفت ، خطوط با استفاده ازآيات الهي در پي ايجاد وحدت مي باشند . وحدت يك اصل منبعث از توحيد يعني اصل الصول تمام اديان الهي است ،زيرا باطن ومعناي تمام معتقدات ،عبادات واحكام اسلامي چيزي جزكلمه توحيد –لا اله الا الله - نيست. مقاله حاضر به تجزيه وتحليل مولفه هاي موثر در شكل گيري وحدت با نگرش بر تزيينات خطي در بناي مسجد جامع اصفهان در دوران اسلامي پرداخته است.بدين منظور فضاهاي اصلي مسجد مورد بررسي قرار گرفته ومعاني ومفاهيم وحدت بخش وعوامل ايجاد كننده وحدت در اين فضاها بيان شده است.