بررسی میزان سمیت محلول حاوی فنل پس از گیاه پالایی توسط ریشه های مویین گیاه شاهبیزك

در بسیاری از آزمایشات پالایش سموم و حتی در پالایش زیستی، مواد و تركیباتی كه پس از انجام آزمایش ایجاد می شوند از تركیب اولیه سم، به مراتب خطرناك تر و سمی تر هستند. به همین علت در آزمایشات پالایش، استفاده از یك آزمون سمیت جهت بررسی میزان سمیت محیط پس از آزمایش، ضروری به نظر می رسد، تركیبات حاصل از تجزیه بیولوژیكی فنل، عموما پلیمرهایی هستند كه سمیت كمتری نسبت به فنل دارند. با این حال، گزارش شده است كه تركیبات حدواسط می توانند در حین آزمایش اكسید شده و پس از آن نیز پایدار بمانند، در نتیجه اگر هدف از خارج كردن سم از محیط؛ مراحل بعد از آزمایش و یا برگشت پساب به محیط باشد، اندازه گیری سمیت محلول باقیمانده از درجه اهمیت بالایی برخوردار است. از ریشه های مویین در 5 چرخه متوالی پالایش محلول فنل با غلظت 100 میلی گرم در لیتر استفاده شد و محلول حاصل از هر چرخه جهت انجام تست سمیت به كمك بذر كاهو جمع آوری گردید. در این تحقیق؛ طبق استاندارد، بذوری كه ریشه چه یا كوتیلدون از آن ها خارج شده بود به عنوان بذر جوانه زده محاسبه شدند.سم فنل در غلظت 100 میلی گرم در لیتر به مصورت قابل ملاحظه ای از جوانه زنی بذرها (SG) جلوگیری می كند.محلول پس از آزمایش (PR) نسبت به محلول اولیه سمیت كم تری داشت، زیرا تقریبا هیچ گونه جلوگیری از جوانه زنی دیده نشد. شاخص های طول ریشه) (RE و جوانه زنی) GI (در چرخه-های 4 و 5 نسبت به چرخه های 1 و 2 افزایش چشمگیری یافت، بنابراین می توان نتیجه گرفت كه ریشه های مویین گیاه شاهبیزك، از پتانسیل خوبی برای استفاده در كارهای صنعتی و سمیت زدایی از محیط های سمی برخوردار است.