شماره ركورد كنفرانس :
3676
عنوان مقاله :
پالایش خاك های آلوده به فنانترن: بررسی نقش هم افزایی بیوسورفكتانت های رامنولیپید و ساپونین
پديدآورندگان :
گلشن معصومه كارشناسی ارشدمهندسی بهداشت محیط , رضایی كلانتری روشنك دكتری مهندسی عمران محیط زیست , ناصری سیمین دكتری بهداشت محیط , فرزادكیا مهدی دكتری بهداشت محیط
كليدواژه :
دسترسی زیستی؛ تجزیه ی زیستی؛ بیوسورفكتانت؛ فنانترن
عنوان كنفرانس :
اولین همایش تخصصی زیست پالایی
چكيده فارسي :
بیان موضوع : در این تحقیق تولید بیوسورفكتانت و ارتباط آن با تلقیح اولیه ی باكتریایی از خاك آلوده به فنانترن، و اثر آن بركارایی زیست پالایی، با بیوسورفكتانت های (رامنولیپید و ساپونین) اضافه شده مورد مقایسه قرار گرفت.فرضیات : برقراری شرایط مناسب برای تولید بیوسورفكتانت منجر به تجزیه ی زیستی فنانترن در حد قابل قیاس با بیوسورفكتانت های افزودنی می شود.مواد و روش تحقیق : خاك عاری از هر نوع آلودگی شیمیایی و میكروبی، به طور مصنوعی به فنانترن به میزان 50 و mg/kg 300 آلوده شد. سپس محلول نمك های معدنی حاوی سویه ی سودوموناس فاسیلیس در دو سطح (2 و 1OD600nm=) به محلول مذكور اضافه شد به طوری كه نسبت 10 درصد وزنی حجمی (خاك به محلول) حاصل گردد نمونه ها روی همزن با سرعت 150 دور بر دقیقه قرار داده شدند. تولید بیوسورفكتانت، راندمان تجزیه ی زیستی و تغییرات جمعیت باكتریایی در فواصل زمانی 2، 4، 6 و 8 هفته سنجش شدند. به منظور ارزیابی كارایی بیوسورفكتانت تولیدی، محلول نمك های معدنی با غلظت یكسان از بیوسورفكتانت های ساپونین و رامنولیپیدMR01 تهیه و بعد سویه ی خالص و مخلوط میكروبی در دو سطح غلظتی (2 و 1OD600 nm =)، به خاك آلوده اضافه شد.كلیه نمونه ها و شاهد های مربوطه به صورت سه بار تكرار بر روی همزن (150 دور بر دقیقه) قرار گرفتند. پس از 8 هفته غلظت فنانترن باقیمانده در خاك پس از استخراج با استفاده از اولتراسونیك، توسط HPLC مورد سنجش قرار گرفت. جمعیت میكروبی نیز با روش MPN سنجش شد. به منظور بررسی توانایی قابلیت اجرای این روش، شرایط بهینه ی هر 3 گروه از سورفكتانت ها در خاك واقعی آلوده به تركیبات نفتی مورد بررسی قرار گرفت.نتایج : بیوسورفكتانت تولید شده توانست كشش سطحی محیط دوغابی را از 72 به mN/m 3/32 در روز ششم كاهش دهد. متوسط حذف فنانترن با غلظت اولیه ی mg/kg 50 در حضور، و عدم حضور بیوسورفكتانت های افزودنی به ترتیب 9/85%-80% و63/61% بدست آمد، در حالی كه در غلظت mg/kg 300 فنانترن، این میزان برابر 82%-87/77% و3/55% بوده است. ارتباط بالایی بین تولید بیوسورفكتانت و تجزیه ی زیستی فنانترن مشاهده شد (همبستگی پیرسون = 968/0). افزایش دانسیته ی تلقیح اولیه ی باكتریایی منجر به افزایش راندمان حذف فنانترن شد (0001/0P Value lt; )، اما ارتباط خوبی بین حذف فنانترن یا تولید بیوسورفكتانت با تلقیح اولیه ی باكتریایی بر قرار نشد. ارتباط موازی نیز بین رشد باكتریایی و تولید بیوسورفكتانت در طول فاز رشد ثابت مشاهده شد. در میان متغیر های نوع باكتری، غلظت تلقیح اولیه ی باكتریایی، نوع سورفكتانت و غلظت فنانترن، نوع سورفكتانت اثر معنی داری زیادی بر تجزیه ی زیستی فنانترن داشت. مقایسه ی راندمان حذف فنانترن از خاك براساس نوع سورفكتانت به ترتیب (NAS)بیوسورفكتانت تولیدی lt; رامنولیپید lt; ساپونین برای هر دو سطح آلاینده بدست آمد.