نگهداشت و ماندگاري منابع انساني در مناطق كمتر برخوردار؛ تبيين نقش نگرش شغلي

نيروي انساني يكي از منابع مهم و اساسي سازمان‌ها قلمداد مي‌شود و سازمان‌ها براي رسيدن به اهداف خود، نيازمند نيروي انساني متخصص و متعهد مي‌باشند؛ بنابراين يكي از مهم‌ترين وظايف مديريت منابع انساني سازمان‌ها، وظيفه حفظ و ماندگاري نيروي انساني است. به همين منظور هدف از اين پژوهش، بررسي رابطه نگرش‌هاي شغلي و مؤلفه‌هاي آن (رضايت شغلي و تعهد سازمان) و ماندگاري منابع انساني در دانشگاه بيرجند است. پژوهش حاضر ازنظر هدف كاربردي و ازلحاظ شيوه گردآوري داده‌ها، توصيفي _ پيمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كاركنان دانشگاه بيرجند است كه از بين آن‌ها تعداد 150 نفر با استفاده از نمونه‌گيري قضاوتي انتخاب شدند. به‌منظور آزمون فرضيه‌ها از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد، بين نگرش شغلي و مؤلفه‌هاي آن و ماندگاري كاركنان رابطه مثبت و معنادار قوي وجود دارد (76=r). همچنين، توزيع فرواني مربوط به‌نظام نگهداشت، نگرش شغلي و مؤلفه‌هاي آن از ديدگاه كاركنان جامعه موردمطالعه نشان داد كه نظام نگهداشت از ديدگاه حدود 50 درصد پاسخ‌دهندگان داراي وضعيت مطلوب است؛ اما وضعيت نگرش شغلي و مؤلفه‌هاي آن ازنظر حدود 71 درصد پاسخ‌دهندگان مطلوب نيست و نياز به توجه بيشتري از سوي مسئولين سازمان دارد.