بررسي رابطه تاب آوري و خودكارآمدي با بهزيستي روانشناختي در دانشجويان دانشگاه رازي شهر كرمانشاه

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين تاب¬آوري و خودكارآمدي با بهزيستي روانشناختي دانشجويان دانشگاه رازي كرمانشاه در سال تحصيلي 95-1394 اجرا شد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري عبارت بود از كليه دانشجويان دانشگاه رازي كه در سال تحصيلي 95-1394 به تحصيل اشتغال داشتند، از ميان آنان تعداد 100نفر (شامل 50 دختر و 50 پسر) به روش نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد. به منظور جمع آوري داده¬ها از پرسشنامه¬هاي تاب¬آوري كانر و ديويدسون، خودكارآمدي شرر و همكاران و فرم كوتاه پرسشنامه بهزيستي روانشناختي ريف استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده¬ها از آزمون همبستگي پيرسون استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين تاب آوري و بهزيستي روانشناختي و نيز بين خودكارآمدي و بهزيستي روانشناختي رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (P 0/05) همچنين رابطه بين خودكارآمدي و تاب آوري مثبت و معنادار مشاهده شد (P 0/01).