بررسي رابطه خودمتمايزسازي با صميميت در روابط زناشويي زوجين

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه خودمتمايزسازي با صميميت در روابط زناشويي زوجين انجام شد. اين پژوهش از نوع تحقيقات همبستگي است. جامعه آماري پژوهش زنان و مردان متاهل شهرستان مباركه بود. به منظور مطالعه، 248 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها پرسشنامه صميميت تامپسون و واكر (1983) و پرسشنامه خودمتمايزسازي (DSI) مورد استفاده قرار گرفت. داده¬ها با استفاده از همبستگي پيرسون و رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه خودمتمايزسازي قادر است به طور معناداري تغييرات صميميت را پيش بيني كند. نتيجه پژوهش حاضر در جهت بررسي و درمان مشكلات زناشويي و غني¬سازي روابط زوجين در قالب يك پكيج درماني در كلينيك¬هاي مشاوره قابل اجرا خواهد بود كه به همسران در افزايش صميميت زناشويي كمك خواهد كرد.