ايفاي نقش تربيتي مسئولين مدارس در بهبود وضعيت تربيتي دانش آموزان

انسان موجودي است با دو بعد جسماني و روحاني يا بعد مادي و معنوي، اهميت اساسي انسان در تكامل روحي و رواني اوست يعني كمال وي در شخصيت و اخلاق و رفتارش آشكار مي شود. ايمان واقعي به خداوند مي تواند انسان را از لغزشها و مفاسد اخلاقي باز دارد. تعليم و تربيت هم با دنياي انديشه ها، هم با دنياي فعاليتهاي عملي و هم با دنياي هنر سر و كار دارد؛ اما در اين حوزه از فعاليت بشري، بيش از هر چيز، به تفكر نياز است؛ زيرا تفكر در اين باره، دست اندركاران را براي درك جريانهاي فكري، فهم انديشه هاي تربيتي، و نيز چگونگي تكامل آنها با امور عملي، ياري مي دهد. ديدگاههاي تربيتي، همواره نقش مؤثري در ايجاد جهت گيري هاي كلي براي تربيت داشته و دارند. كساني كه از نوع خاصي از انديشه هاي تربيتي حمايت مي كنند، ممكن است فاقد هر نوع كمال فلسفي يا دانشي درباره منشأ پيدايش چنين تفكراتي باشند اما نبايد از نظر دور داشت كه اصول و ارزشهاي موجود در نظريات تربيتي، غالباً براساس توصيه فلاسفه و انديشمندان بوده است. در دنياي عمل زده امروز، كه به مباني فكري و نظري فعاليت هاي تربيتي كمتر توجه مي شود، نارسايي هاي احتمالي موجود در مباني فعاليت هاي مذكور، در مرحله ي تحقق عملي نيز آشكار خواهد شد بايستي براي برطرف ساختن نقايص عمل تربيت بايد بيش و پيش از هر چيز به نظريه تربيتي انديشيد. در واقع مطالعه ويژگي ها، هدف ها و روش هاي تربيتي و مبتني بر فلسفه هاي اساسي تعليم و تربيت و توجه به آنها در عمل، مي¬تواند راهگشاي اشاعه ارزشهاي معنوي و زدودن خلاء معنوي انسان امروز به شمار آيد. در اين مقاله به دنبال آن هستيم كه نقش تربيتي مسئولان مدارس را در بهبود وضعيت تعليم و تربيت در مدارس مورد بررسي قرار دهيم.