نقش طبيعت در هنر و معماري و شهرسازي اسلامي-ايراني با رويكردتوسعه پايدار

در اين مقاله با توجه به اهميت معماري وشهرسازي ايران در دوره اسلاميكه بخش مهمي از تاريخ معماري وشهرسازي اين سرزمين را تشكيل مي دهد به وجوه اين هميت پرداخته شده است سپس با عنايت به اينكه فهم ارزش هاي اصلي معماري اسلامي ايراني و نيز جايگاه طبيعت در آن موكول به درك بيان خاصروح نواز هنري آن و لمس واقعه دروني آن است ، برخي مشخصات كلي اين معماري توضيح داده شده است و نيز باتوجه به اينكه عصر كنوني عصر تكنولوژي هاي پيشرفته است و مروزه به موازات تحولات اجتماعي و فرهنگي كه منجر به خلق نيازهاي جديد ميشوند و به مدد پيشرفت هاي نوين تكنولوژيك شاهد عرضه ي محصولات و روش هاي نويني ازقبيل مصالح نانو، محصولات مدولارو... در صنعت ساختمان سازي هستيم لذا توجه به پايداري به خصوص پايداري با طبيعت و نقش طبيعت در معماري ايراني-اسلامي كه هدف اصلي اين پژوهش مي باشد واز ملزومات آن نيز پرداختن به مسائل بوم شناختي و پايداري محيط و.. است پرداخته شده است.