نقش سيستم مديريت ايمني بهداشت و محيط‌زيست HSE در بهره‌وري سازمان‌ها

تغيير و تحولات چندين دهه صنعت ورود به عصر جديد يا عصر فرا صنعتي و عصر اطلاعات و عصر ارتباطات حاصل پيدايش سيستم‌هاي مديريتي مختلف در سازمان‌ها بوده است. بر اثر بهبود سيستم‌هاي مديريتي نتايج بسيار مفيدي براي سازمان پديدار مي‌شود كه از مهم‌ترين آن‌ها مي‌توان به بهره‌وري در سازمان اشاره نمود. بي‌گمان رشته اقتصادي جوامع در گروه نرخ رشد بهره‌وري آنان باشد به‌طوري‌كه در كشورهاي صنعتي و داراي اقتصاد پويا كشورهايي هستند كه داراي بهره‌وري در سيستم‌هاي خود مي‌باشند. از طرفي روزانه شاهد حوادث، بيماري‌هاي مختلفي در سازمان هستيم كه با زيان‌هاي مستقيم و غيرمستقيم خود سازمان‌ها را تحت تأثير قرار مي‌دهند لذا وجود يك رابطه مستقيم بين بهره‌وري و رعايت اصول، بهداشت و محيط‌زيست از بديهيات است بررسي ديدگاه‌هاي مختلف بهره‌وري معلوم مي‌نمايد كه در همه آن‌ها يك ركن به‌عنوان عامل تعيين كننده در ميزان بهره‌وري مشترك است و آن نيروي كار (كارگر) مي‌باشد. از بررسي عوامل مؤثر در مديريت HSE نيز چنين بر مي‌آيد كه نيروي انساني به‌عنوان مهم‌ترين عامل تأثيرگذار بر شرايط ايمني، بهداشت و محيط‌زيست مي‌باشد؛ بنابراين هر شرايطي كه بتواند نسبت به حفظ و صيانت نيروي انساني منجر شود در واقعه باعث بهبود وضعيت بهره‌وري و HSE سازمان خواهد شد. ديدگاه‌هاي مختلف درباره بهره‌وري- عوامل مؤثر در بهره‌وري يك سازمان – علل و عوامل اساسي بروز حوادث و بيماري‌هاي ناشي از كار – نقطه اشتراك بين بهره‌وري و مديريت HSE – ارتباط بين بهره‌وري و HSE اهداف اين مقاله: افزايش ارائه راهكارهاي مناسب جهت بسترسازي فرهنگ ايمني در سازمان تفاهم فكري جهت كاهش حوادث و ارائه راه‌حل‌هاي مناسب تجزيه‌وتحليل حوادث توسعه و بهبود ارتباط كاري بين كارشناسان ايمني مؤسسات و كارگاه‌ها و همچنين مديران بهبود زمينه‌هاي ارتقاء جايگاه ايمني بهداشت و محيط‌زيست در سازمان در اين مقاله سعي شده نقش HSE را در افزايش بهره‌وري نشان داد و با توجه به اينكه افزايش بهره‌وري نيز موجب رشد اقتصادي سازمان مي‌شود لذا به اين مسئله بايد تأكيد گردد كه هرچقدر وضعيت ايمني، بهداشت و محيط‌زيست بهتر شود بهره‌وري سازمان افزايش مي‌يابد و متعاقباً به همان مقدار سازمان رونق اقتصادي خواهد داشت.