آسيب شناسي روند اجراي سياست هاي آموزش ضمن خدمت كاركنان دولت بر اساس قانون مديريت خدمات كشوري

قانون مديريت خدمات كشوري مشتمل بر 15 فصل، 128 ماده و 106 تبصره در تاريخ 25/7/86 جهت اجرا ابلاغ گرديد. فصل نهم اين قانون مشتمل بر ماده هاي 58 تا 63 به آموزش و توانمندسازي منابع انساني اختصاص دارد. آئين نامه ها و بخشنامه هاي مختلفي براي اجرايي شدن اين فصل تاكنون ابلاغ و اجرا شده است. با وجود توفيقات حاصل شده در ارتقاء توانمنديهاي كاركنان از طريق آموزش، مشكلاتي در روند اجرايي شدن راهبردهاي تحقق اهداف كلان آموزش كاركنان دولت به چشم مي خورد. اين تحقيق با استفاده از روش كيفي و به كار گرفتن نظريه نخبگان در سياست گذاري عمومي براساس مدل تحليلي لاسول كوشيده است به شناسايي آسيبهاي روند اجراي سياستهاي آموزش ضمن خدمت كاركنان دولت براساس قانون مديريت خدمات كشوري بپردازد. براساس نتايج اين تحقيق لازم است به منظور اجراي راهبردهاي تحقق اهداف كلان آموزش كاركنان دولت بازنگري جدي با محوريت توسعه آموزشهاي الكترونيكي و كم شدن نقش عامل انساني در اجراي اين راهبردها صورت پذيرد.