مطالعه چندشكلي ژن DMRT3 در نژادهاي گوناگون اسب

ژن DMRT3 اثر عمده اي در كنترل گام در مهره داران و الگوي نقل و انتقال در اسب دارد. اين ژن روي كروموزوم شماره 23 اسب قرار دارد. يك جهش شناخته شده در اگزون شماره 2 ژن DMRT3 تغيير سيتوزين ) C( به آدنين ) A ( است كه بر روي ورزشي بودن اسب و همچنين توانايي برداشتن گامهاي متناوب و مهار اسب بسيار موثر است. حركات اسب در مسابقات از جمله جلوگيري از شكستن چهارنعل در سرعت بالا و يورتمه رفتن به صورت نرم از تاثيرات جهش در اين ژن ميباشد. اين پژوهش بر روي نژادهاي موجود در ايران شامل عرب خالص ايراني، تركمن آخال تكه، تركمن يموت، كرد، دره شور، اسبچه خزر، توده تالشي و همچنين نژادهاي خارجي شامل هلشتاين، كي دبليو،هانوورين، تروبرد، اولدنبرگ، عرب خالص مصري، عرب خون خارجي، سل فرانس، زانگر شيد و وستفا لين با هدف تعيين چند شكلي ژن DMRT3 با استفاده از تكنيك PCR-RFLP انجام شد. از تعداد 374 نمونه مورد مطالعه خونگيري صورت گرفت. براي تعيين كميت و كيفيت DNA استخراجي از ژل آگارز 1 ٪ استفاده شد. با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي طي واكنش زنجيرهاي پلي مراز قطعه اي از ژن به اندازه 485 جفت باز در ناحيه اگزون 2 تكثير گرديد. براي هضم آنزيمي از آنزيم DdeI استفاده شد و در نهايت براي مشخص شدن باندها از ژل آگارز و رنگ آميزي با اتيديوم برمايد استفاده گرديد. الگوي باندي مشاهده شده شامل دو ژنوتيپ CA و CC با فراواني آللي C و A به ترتيب برابر 97 / 0 و 03 / 0 و شاخص شانون برابر 14 / 0 بود. در بين نژادهاي ايراني، آلل A در نژاد كاسپين، تركمن آخال، تركمن يموت و كرد به ترتبيب با فراواني آللي 09 / 0 ، 08 / 0 ، 1 / 0 و 08 / 0 مشاهد گرديد. در نژادهاي خارجي فقط ژنوتيپ CC مشاهده شد كه نشان دهنده عدم ارتباط بين اين ژن و صفات مورد مطالعه است.