معرفي روش حداكثر آنتروپي (مدل مكنست) به منظور مدل سازي پراكنش گونه اي گياهي و جانوري

مدل هاي پراكنش گونه اي از مهمترين مدل هاي اكولوژيكي براي بررسي پراكنش گونه هاي گياهي و جانوري مي باشند. اين مدل ها مشاهدات وقوع يا فراواني گونه ها را با تخمين هاي زيست محيطي تركيب مي كنند و از آنها براي بدست آوردن بينش هاي اكولوژيكي و پيش بيني پراكنش گونه ها در سرتاسر طبيعت استفاده مي شوند. يكي از مهمترين اين مدل ها، مدل مكسنت (روش حداكثر آنتروپي) است و به طور گسترده براي تعيين مهمترين عوامل موثر بر پراكنش گونه اي و مدل سازي رويشگاه آنها مورد استفاده قرار مي گيرد. در اين روش با استفاده از داده هاي حضور، مدل سازي پراكنش گونه اي انجام مي شود و مي توان از آن براي پيش بيني رويشگاه هاي مناسب و زيستگاه هاي جديد براي گونه هاي كمياب گياهي و جانوري استفاده كرد.