بررسي رابطه ادراك از اخلاق حرفه‌اي با مسئوليت‌پذيري اجتماعي و بهره‌وري كاركنان اداره كل راه و شهرسازي اصفهان

پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه بين ادراك از اخلاق حرفه اي با مسئوليت پذيري اجتماعي و بهره وري كاركنان در اداره كل راه و شهرسازي اصفهان به روش توصيفي از نوع همبستگي انجام شد. جامعه آماري پژوهش را كاركنان اين اداره به تعداد 388 نفر تشكيل دادند، كه از اين تعداد با استفاده از فرمول حجم نمونه كوكران و به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي متناسب با حجم، تعداد193 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب گرديدند. ابزار جمع آوري اطلاعات، سه پرسشنامه اخلاق حرفه اي با 14 گويه، پرسشنامه بهره وري با 26 گويه و پرسشنامه مسئوليت پذيري اجتماعي با 19 گويه براساس مقياس 5 درجه اي ليكرت بود. روايي صوري پرسشنامه ها با استفاده از نظرات استاد راهنما و تعدادي از اعضاي جامعه آماري تأييد شد. ضريب پايايي هر سه پرسشنامه نيز با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب (80/0)، (90/0)و (82/0) برآورد شد. به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات از آمار توصيفي شامل فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار و آمار استنباطي شامل ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چندگانه و آزمون تحليل واريانس چند راهه استفاده گرديد. يافته هاي پژوهش حاكي از آن بود كه بين اخلاق حرفه اي و ابعاد آن با مسئوليت پذيري اجتماعي و همچنين بين اخلاق حرفه اي و ابعاد آن با بهره وري رابطه معناداري وجود دارد. نتايج حاصل از رگرسيون گام به گام نشان داد كه از بين ابعاد اخلاق حرفه اي در گام اول بعد رقابت طلبي و برتري جويي و در گام دوم عدالت و انصاف بهترين پيش بيني كننده بهره وري و مسئوليت پذيري اجتماعي بوده است. بين نظرات پاسخگويان در متغير اخلاق حرفه اي برحسب مدرك تحصيلي و سابقه خدمت تفاوت معناداري وجود داشت، ولي در متغيرهاي بهره وري و مسئوليت پذيري اجتماعي بر حسب عوامل دموگرافيك تفاوت معناداري مشاهده نشد.