چكيده فارسي :
فرهنگ ها را مي توان مجموعه اي از عقايد، آداب و رسوم، هنجارها، ارش ها ، رفتارها، فنون و سيستم، جشن ها، تغذيه و به طور كلي شيوه زندگي گروهي از مردم كه با گروه ديگر متفاوت مي باشد، تعريف كرد. هسته ي اصلي تعامل فرهنگي، مردم محلي است؛ زيرا فرهنگ هاي جوامع ابتدايي هنوز دست خوش تغييرات نشده اند. به طور كلي جاذبه هاي فرهنگي هر كشور با كشور ديگر يا هر استان با استان ديگر و هر روستا با روستاي ديگر تفاوت دارد. اختلاف جاذبه هاي فرهنگي كه توسط بشر در طول تاريخ به وجود آمده، از تنوع فراواني برخوردار است. برنامه ريزي در احياء و معرفي اين باورها و اعتقادات در كنار ديگر جاذبه هاي گردشگري، انسجام و تناسب فرهنگي را بين انسان ها به وجود مي آورد. هر فرهنگ در برخورد با ديگر فرهنگ ها توانايي و ميزان جذابيت خود را مي سنجد و اين نوع سياحت، آدمي را با اقليم هاي تازه، انسان ها و فرهنگ هاي ديگر آشنا مي كند كه اين آشنايي مقدمه اي براي شناخت بيشتر انسان از خويش است. گردشگري فرهنگي نوعي گردشگري است كه مهمترين هدف آن آشنايي با ويژگي ها و خصيصه هاي فرهنگي اعم از مادي و غيرمادي يك منطقه مانند: نمايش ها ، موسيقي محلي، زبان محلي، عزاداري سنتي، برگزاري مراسم عروسي و... مي باشد. اين امر شايد موجب يادگيري بعضي از ويژگي هاي فرهنگي و انتقال به كشور و يا سرزمين ديگر هم باشد كه براي مردم آن كشور بسيار جالب و خوش آيند است. براي مثال، گردشگران ژاپني و كره اي كه به خارج مي روند بازي گلف را ياد مي گيرند؛ چون اين بازي در كشورشان از اهميت بيشتري برخوردار است.