بررسي و تحليل فضائي گردشگري پايدار در شهرستان بويراحمد

گردشگري از اواخر قرن بيستم يكي از بخشهاي مهم فعاليتهاي اقتصادي شده است و تمامي نشانه ها حاكي از آن است كه در سالهاي آتي نيز به اين رشد ادامه خواهد داد. علاوه بر اين گردشگري فرصت بسيار مناسبي را در جهت آشنايي با ساير فرهنگها ، ملتها و جوامع فراهم مي كند. امروزه گردشگري يكي از بزرگترين كارفرمايان در سطح جهاني مي باشد دهها ميليون نفر در سرتاسر دنيا به طور مستقيم و تعداد بسيار بيشتري به طور غير مستقيم در اين صنعت مشغول به كار هستند (Masson2003). براساس پيش بيني هاي صورت گرفته از طرف سازمان جهاني گردشگري (WTO) در سال 2010 ميلادي تعداد گردشگران بين المللي بالغ بر يك ميليارد نفر خواهد شد. اين تعداد گردشگر حجم بسيار بالايي از فعاليتهاي اقتصادي و در آمد زايي را براي مناطق ميزبان به همراه خواهد داشت.شهرستان بويراحمد با داشتن پتانسيلهاي بسيار مناسب طبيعي و تاريخي – فرهنگي كه ناشي از تنوع اقليمي مناسب ،‌پيشينه تاريخي كهن و تعداد اقوام ساكن در اين سرزمين باستاني مي باشد از بستر مناسبي جهت توسعه گردشگري برخوردار است ، پراكندگي جاذبه هاي متنوع در سرتاسر شهرستان اين امكان را فراهم مي آورد تا با توسعه پايدار گردشگري بتوان علاوه بر كسب در آمد از اين بخش ، مناطق محروم شهرستان را نيز (كه اغلب داراي پتانسيلهاي گردشگري بسياري مي باشد ) توسعه داد. در اين مقاله به لزوم و ضرورت توجه به گردشگري پايدار كه نشات گرفته از توسعه پايدار مي باشد و همچنين پيشنهادهايي جهت تبديل شدن شهرستان بويراحمد به يكي از قطب هاي گردشگري به دليل ضرورت و نياز به پاسخگويي و مقابله با اثرات منفي صنعت تورسيم در سطح شهرستان پرداخته شده است.