شبيه سازي عددي عملكرد پيكره بندي هندسي پرتاب كننده جامي شكل بر استهلاك انرژي پرش اسكي جريان دو فازي

سازه هاي استهلاك انرژي معمولاً در انتهاي سازه هاي آبي به منظور كاهش فرسايش، جلوگيري از آبشستگي پايين دست سازه و يا به حداقل رساندن آن مورد استفاده قرارمي گيرند. پرتاب‌‌كننده جامي سازه‌هايي هستند كه در انتهاي سرريز سدها مورد استفاده قرار مي دهند. مكانيزم اثر اكثر اين سازه ها بر پايه اتلاف انرژي با تغيير رژيم جريان از فوق بحراني به زير بحراني صورت ميگيرد. امروزه در اكثر سدهاي بلند از سرريزهاي جامي شكل استفاده ميشود. از آنجا كه مدلسازي آزمايشگاهي براي تمام حالات مورد ارزيابي معمولاً مستلزم صرف زمان و هزينه زيادي است، لذا در اين تحقيق با بكارگيري قابليتهاي پيشرفته نرم‌افزار ديناميك سيالات محاسباتي Ansys CFX كه معادلات حاكم بر جريان سيال كه مشمول معادلات پيوستگي و حركت ناوير استوكس مي باشد، توسط روش حجم محدود و گسسته سازي غير صريح در هر گام زماني شبيه سازي گرديده است. بررسي استهلاك انرژي پرش اسكي پرتاب‌‌كننده جامي پرتاب كننده ‌‌‌‌‌‌‌‌جامي ‌شكل سد مخزني آزاد از اهداف اين تحقيق بوده است.‌‌‌‌‌‌ براي نيل به اين هدف، بررسي اثرشعاع انحناء و زاويه لبه‌اي فليپ باكت بر پارامترهاي هيدروليكي جريان مورد ارزيابي قرارگرفت‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌ تحليل نتايج حاكي از اين است كه زاويه لبه و شعاع قوس پرتاب‌‌كننده ‌‌‌‌‌‌‌‌جامي‌شكل در ميزان استهلاك انرژي تأثير بسزايي داشته است‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌ با افزايش زاويه پرتابه و افزايش سرعت در لحظه پرتاب، انرژي بيشتري مستهلك شده است و از عملكرد هيدروليكي مطلوب برخوردار ‌مي‌باشد‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌ بنابراين با افزايش طول پرش اسكي استهلاك افزايش يافته است.‌‌‌‌‌‌ با برخورد جت پودر شده با حوضچه استغراق در پاياب و به وجود آمدن جريان آشفته و متلاطم در حوضچه استهلاك انرژي در سيستم پرش اسكي كامل‌ مي‌گردد و استهلاك انرژي بيشتر خواهد بود و با افزايش دبي در تمام حالات هندسي پرتاب‌‌كننده به دليل افزايش استغراق حوضچه، استهلاك انرژي كاهش‌مي‌يابد‌‌‌‌‌‌.