مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - ارزيابي تاثير بيوچار ضايعات هرس درختان سيب و انگور و قارچ ميكوريز بر فعاليت آنزيم هاي فسفاتاز در شرايط رايزوباكس

چكيده فارسي :

به منظور بررسي تاثير بيوچار و قارچ ميكوريز آربوسكولار بر فعاليت آنزيم هاي فسفاتاز، آزمايشي بصورت فاكتوريل با طرح پايه كاملا تصادفي در 3 تكرار در شرايط گلخانه اي اجرا گرديد. فاكتور اول شامل ماده آلي بيوچار ضايعات هرس و شاهد (بدون ماده آلي)، فاكتور دوم تلقيح ميكروبي قارچ ميكوريز آربوسكولار و شاهد (بدون تلقيح ميكروبي) و فاكتور سوم خاك (خاك ريزوسفر و غيرريزوسفر) بود. برخي ويژگي هاي خاك شامل pH، آنزيم هاي فسفاتاز اسيدي (ACP) و قليايي (ALP) اندازه گيري شدند. نتايج نشان داد كاربرد بيوچار و تلقيح ميكوريزي منجر به تغييرات معني‌دار، در شاخص‌هاي اندازه گيري شده گرديدند. بطوريكه بيشترين و كمترين pHبه ترتيب در تيمار بيوچار بدون تلقيح (-AMF) و شاهد ميكوريزي (+AMF) مشاهده شد. تيمار شاهد ميكوريزي (+AMF) 4/44 برابر فعاليت ACP را نسبت به تيمار بدون تلقيح (-AMF) افزايش داد. كاربرد بيوچار تلقيح ميكوريزي سبب افزايش 87/ 39 درصدي فعاليت ALP در مقايسه با تيمار بدون تلقيح شد. بيوچار pH خاك غير ريزوسفري را نسبت به ريزوسفر افزايش داد. همچنين در خاك ريزوسفري تيمار بيوچار افزايش 39/ 1 درصدي فعاليت ALP نسبت به غير ريزوسفر مشاهده شد. تلقيح ميكوريزي (+AMF) نيز pH و فعاليت ACP و ALP را در خاك ريزوسفري در مقايسه با خاك غير ريزوسفر بترتيب 98/ 1 درصد كاهش و 59/ 1 و 56/ 1 درصد افزايش داد چنين استنباط مي گردد كه كاربرد بيوچار به همراه تلقيح ميكروبي منجر به بهبود خواص بيولوژيكي و شيميايي خاك مي گردد