تأثير كوتاه و بلند مدت كاربرد زغال چوب بر خصوصيات خاك (مطالعه موردي در خاكهاي جنگلي شمال ايران)

Effect of short and long term application of charcoal on soil properties (a case study in Forest soils of northern Iran)

به منظور بررسي امكان توصيه فني در زمينه كاربرد زغال چوب در خاكهاي جنگلي شمال كشور، تغييرات خصوصيات خاك ناشي از حضور كوتاه و طولاني مدت زغال چوب ( بايوچار) مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد خاكهاي غني از زغال در دراز مدت (بيش از 120سال)، در مقايسه با خاك شاهد و خاك تيمار شده با زغال چوب (90 روز در رطوبت ظرفيت زراعي) داراي كيفيت خاك به مراتب بالاتر بوده به نحويكه مقدار و ذخيره كربن، وضعيت عناصر غذايي، ظرفيت تبادل كاتيوني، هدايت هيدروليكي اشباع و ظرفيت آب قابل استفاده افزايش چشمگير داشته است. بهبود كيفيت خاك و ترسيب مقدار زيادي از كربن در اين خاكها ميتواند ضمن مقابله با گرم شدن زمين، ويژگيهاي مثبتي همانند خاكهاي سياه آمازون (تراپرتا) را داشته است، اگرچه از لحاظ پدوژنتيكي داراي تفاوتهاي زيادي با اين خاكهاست

In order to investigate the possibility of technical recommendation of charcoal application in forestlands of northern Iran, the changes of soil properties induced by short (90 days in the moisture of field capacity) and long term (more than 120 years) presence of charcoal in forest soils of Galoogah area in Babol city (Mazandaran province) was studied. Results of this study shows that the historical enriched charcoal soils has had significantly higher quality in such a way that the content and soil carbon, nutrient status, cation exchange capacity, saturated hydraulic conductivity and available water capacity is surprisingly increased. The results of this study provide new insights and strongly support for the long term benefits of charcoal application as a management strategy for improving soil productivity as well as sequestering large quantities of durable carbon in soils of the region and fight global warming