بررسي ميزان بروز حوادث ناشي از خودكشي در شهرستانهاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي مشهد در سال 1394

خودكشي از موضوعات مورد توجه نه تنها بهداشت روان بلكه بهداشت عمومي است. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهاني خودكشي سيزدهمين علت مرگ و در گروه سني 34-15 سال سومين علت مرگ مي باشد. هفتاد درصد خودكشي هاي دنيا در كشورهاي در حال توسعه رخ ميدهد .در اين مطالعه ميزان بروز حوادث ناشي از خودكشي درشهرستانهاي تحت پوشش دانشگاه مشهد در سال 1394 را بررسي نموديم. روش مطالعه : اين مطالعه بصورت توصيفي –تحليلي گذشته نگر مي باشد . اطلاعات تمام موارد فوت واقدام به خودكشي انجام شده در سال 1394از تمام مراكز بهداشتي –درماني و بيمارستانهاي تحت پوشش دانشگاه جمع آوري و سپس با استفاده از نرم افزار SPSS-11مورد تجزيه وتحليل قرار گرفته است. يافته ها: ميزان بروز حوادث ناشي از خودكشي 2.3 %در سال 94 بوده است. كه 65.3%آن زنان و35%مردان بوده اند .بيشترين موارد خودكشي مربوط به گروه 15-24 ساله 52% وسپس گروه سني 25-34 ساله 30.3% بوده است در افرادي كه ميزان تحصيلات پايين تر بوده است ميزان بروز خودكشي بالاتر بوده است از كل موارد خودكشي 7/1%موارد منجر به فوت و98%اقدام به خودكشي بوده است . نتيجه گيري : مطالعات نشان داده كه اجراء برنامه هاي پيشگيري كننده با كنترل و كاهش عوامل خطر زا، ميزان خودكشي كاهش يافته است،با توجه به نتايج بدست آمده بنظر ميرسد با انجام برنامه هاي پيشگيري كننده وآموزش مهارتهاي زندگي ميتوان گامي موثر در كاهش ميزان بروز خودكشي برداشته شود .