كاربست هندسه و تناسبات طلايي در معماري سنتي ايران مطالعه موردي: خانه هاي سنتي تبريز

هندسه و تناسبات، ابزاري مناسب جهت نظم بخشيدن به معماري و برقراري روابط آگاهانه ميان اجزاي بنا با يكديگر است تا در عين مركب بودن، يكپارچگي فضا را به عنوان يك تركيب خلاق و هدفمند ميسر سازد. طراحي معماري در قالب هندسه است كه نمود مي يابد لذا تحليل روابط هندسي و تناسبات در بناهاي ارزشمند قديمي، روش تفكر و قابليت تفكر هندسي را در نظم بخشيدن به فرآيند طراحي معماري آشكار مي سازد. نظر به اهميت موضوع، نگارندگان با رويكرد تحليل تناسبات هندسي در پژوهش حاضر به دنبال پاسخگويي به اين سؤال هستند كه هندسه و تناسبات طلايي در ساخت و شكل گيري خانه هاي سنتي تبريز چه نقشي ايفاء كرده اند؟ و اينكه آيا در طراحي اين خانه ها علاوه بر تناسبات زرين ايراني به تناسبات طلايي ( فيبوناتچي) نيز توجهي شده است؟ به همين منظور در پژوهش حاضر از روش تحليلي استفاده شده و در جمع آوري اطلاعات از مشاهده ميداني و كتابخانه اي به صورت توأمان بهره گرفته شده است و نتيجه، حاكي از وجود تناسب طلايي در شمار زيادي از بناهاي مورد مطالعه مي باشد.