مروري بر روش هاي پيش بيني مصرف آب

در سال هاي اخير بررسي هاي گسترده اي بر روي مساله استفاده بهينه از منابع آب، انجام شده است. يكي از موضوعات مورد بررسي در اين زمينه تهيه مدل پيش بيني مصرف آب جهت مديريت مناسب تقاضا مي باشد. آب، با توجه به اثركليدي در رفاه و سلامت جامعه و نقش تعيين كننده اي كه در فعاليت ها و رشد جوامع داشته است به عنوان يكي از مهمترين منابع طبيعي شناخته مي شود. در سال هاي اخير مشكل كميابي منابع آب به صورت افزايش رقابت براي دستيابي به منابع آب، كه منجر به افزايش هزينه استفاده از آب مي شود، وجود داشته است. پيش بيني تقاضاي آب شهري، كمك موثري به مديران و بهره برداران سيستم هاي آب شهري ميكند؛ بهطور كلي پيشبيني مصرف آب در سه دسته اصلي صورت مي گيرد. پيش بيني بلندمدت كه معمولا بازه اي از يك تا چند سال را در بر مي گيرد، پيش بيني ميان مدت، مربوط به نوسانات مصرف آب در طول سال ميباشد وپيشبيني كوتاه مدت كه معمولاً بازه زماني بين يك ساعت تا چند روز را پوشش مي دهد. مدل هاي مختلفي براي پيش بيني مصرف آب ارائه شده است)نرم افزارهاي هيدروليكي DMA ، تكنيك تست گاما، سري زماني، شبكه عصبي مصنوعي ANN ، روش منطق فازي، شبكه بيزين و تبدل موجك(. در كل هر مدل با توجه به متغيرهاي ورودي و معيارهاي ارزيابي )كوتاه مدت، ميان مدت، بلند مدت( نسبت به ديگر مدل برتري و مزيت بخصوصي دارد و مورد استفاده قرار ميگيرند. در اين مقاله مدل هاي مختلف پيش بيني مصرف آب بين سال هاي 5002 تا 5002 مورد بررسي قرار گرفته است.