نقش فناوري اطلاعات و ارتباطات در توسعه پايدار سكونت‌گاه‌هاي روستايي

فناوري اطلاعات و ارتباطات به عنوان يكي از مهمترين ابزارهاي توسعه در عصر حاضر به شمار مي‌آيد و بسياري از كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه اين فناوري را به عنوان يكي از اساسي‌ترين زيرساخت‌هاي توسعه خود قرار داده‌اند. در رويكردهاي نوين توسعه روستايي، بهره گيري از دانش و اطلاعات و به تبع آن ابزارها و تكنولوژي‌هاي انتقال و تبادل آن، داراي جايگاه ويژه‌اي است. بر همين اساس، در راهبرد توسعه پايدار روستايي بهره گيري از ساختارها و برنامه‌هاي مرتبط با معماري اطلاعات و مديريت دانش كه امروزه در شكل نوين آن در بسترهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات قابل انجام است، از اولويت بالايي برخوردار بوده و به‌راحتي مي‌توان كاركردهاي گوناگون توسعه را در ارتباطي تنگاتنگ و هم افزا با كاركردهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات ارزيابي نمود. هدف از اين تحقيق بررسي نقش فناوري اطلاعات و ارتباطات در توسعه سكونتگاه‌هاي روستايي مي‌باشد. روش تحقيق توصيفي - تحليلي بوده و اطلاعات مورد نياز به روش اسنادي جمع آوري گرديده است. بدين منظور در اين پژوهش ابتدا پيشينه‌ي تحقيق همراه با تحقيقات صورت گرفته در اين زمينه مورد بررسي قرار گرفته و سپس بر اساس بررسي نظري شكاف ديجيتالي، تأثيرات فناوري اطلاعات و ارتباطات در توسعه نواحي روستايي در سه شاخص اقتصادي، اجتماعي – فرهنگي، مديريتي – زيرساختي مورد بررسي و تبيين قرار گرفته و سپس هر يك از كاربردهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات در روستاها بررسي شده است. بر اساس نتايج حاصل از تحقيق، گسترش ICT در روستاها مي‌تواند منجر به افزايش درآمد روستائيان، بالا رفتن كيفيت زندگي و زمينه ساز گسترش حكمراني مناسبي در سطح روستاها شده و در نهايت مي‌تواند زمينه ساز توانمند ساختن روستائيان براي تجربه زندگي بهتر را فراهم سازد.