حقوق شهروندي ومباني فقهي آن براساس آيات وروايات

حقوق اساسي به عنوان شاخه اصلي حقوق عمومي يك سلسله اصول و قواعدي است كه اساس تشكيلا ت عاليه مملكتي مبتني بر آن است و از روابط بنيادين ميان مردم و حكومت بحث مي كند. طبعاً افرادي كه در يك جامعه زندگي مي كنند، داراي هر دو قسم حقوق فردي و حقوق عمومي هستند كه اطلا ق حقوق شهروندي بر اين دو دسته حقوق مي تواند در برگيرنده مفاهيم موجود در هر دو دسته باشد حقوق، مجموعه قواعد و مقررات لا زم الا جرايي است كه بر روابط افراد يك جامعه حاكم است. آن جا كه حقوق از روابط افراد صحبت مي كند، حقوق فردي يا حقوق خصوصي ناميده مي شود و آن جا كه از روابط اجتماعي و به عبارتي روابط افراد با دولت سخن به ميان ميآيد، حقوق عمومي ناميده مي شود. از همين جا مشخص مي شود كه در يك نگاه كلا ن، حقوق شهروندي حوزه گسترده اي را شامل مي شود و حقوق شهروندي در قانون اساسي جمهوري اسلا مي ايران از حيث موضوع به دودسته اصلي قابل تقسيم است كه شامل حقوقي چون حقوق اساسي، حقوق سياسي، حقوق اداري، حقوق اقتصادي و فرهنگي و حقوق قضايي مي باشد.