وظايف اخلاقي مردم وحاكم اسلامي از منظر نهج البلاغه

حكومت وسياست يك مفهوم انتزاعي نيست بلكه عيني است.در جامعه ،مردم وحاكماني وجود دارند كه رفتارهايي از خود نشان مي دهند .اين رفتارهاي الزامي منشاءمتفاوتي دارند .دراين مقاله ما در صدد هستيم از نظر اخلاقي چه دسته رفتارهاي اخلاقي لازم است مردم و حكومت نسبت به يكديگر داشته باشند.بنابراين در اينجا لازم است وظايف اخلاقي مردم وحكومت نسبت به يكديگردر ازمنظرنهج البلاغه مشخص گردد،در رابطه با اين موضوع كارهاي صورت گرفته از جمله جايگاه مردم در نظام اسلامي از ديدگاه امام (ره)،وظيفه مردم وحاكمان در منشور اخلاقي وسياسي امام علي (ع)،مسئوليت هاي متقابل حكومت اسلامي ومردم امادر اين مقاله در صدد هستيم در منظرنهج البلاغه در رابطه با اينكه حكومت در برابر مردم از نظر اجراي عدالت و تشكيل نظام واستقرار آن ،آموزش مردم ،فاصله نگرفتن از مردم ، خيرخواهي و.....و مردم در مقابل حكومت از نظر مشركت سياسي ،مشورت، امر به معروف و نهي از منكر.... چه وظايف اخلاقي دارند، بر اين پايه سوال اصلي ما اين است كه بر پايه آموزه هاي نهج البلاغه وظايف اخلاقي مردم و حكومت نسبت به يكديگركدامند.وروش تحقيق در اين مقاله توصيفي –تحليلي مي باشد وهدف كشف وشناسايي مهمترين اصول اخلاقي حاكم بر رفتار مردم وحكومت نسبت به يكديگر در نهج البلاغه ودر نهايت جستجوي راهكارههاي مناسب در جهت اجرايي كردن آن در جامعه مي باشد.