بهره گيري از نگاشتهاي شناختي فازي(FCM)، گامي نو در شهرسازي

شهرها، همچون ارگانيسمي زنده و پويا هستند كه در بستر تغيير و تحولات بسياري قرار مي‌گيرند، لذا راه‌كارهاي متفاوتي براي هدايت اين تغييرات پيش‌بيني مي‌شود تا شهر و زندگي انسان‌ها در زمان حال و آينده با مشكل مواجه نشود. در دهه‌هاي اخير به لحاظ گستردگي زياد در زمره مسائل شهري بحران هايي بوجود آمده، لذا در پاسخ به بحران‌هاي ايجاد شده، رويكردها و مفاهيم جديدي در حوزه‌هاي مختلف شهري مطرح مي‌شود. نگاشتها كه گرافي جهتدار بوده و به بيان روابط علت و معلولي بين عوامل و متغيرها در سيستم هاي پيچيده مي پردازد. با استفاده ازاين روش، ابعاد مختلف يك مسئله شهري، كه از تجارب و دانش افراد خبره و صاحبنظران در موضوع مورد نظر به دست مي آيد، مدل مي شود و اطلاعات مربوط به سيستم پيچيده، ساده سازي و به يك نقشۀ دانش تقليل داده مي شود و اين نقشه دانش به صورت يك چشم انداز به نمايش در مي آيد.اين نقشه حقايق، اشياء و فرآيندها را به ارزش ها، سياست ها و اهداف ارتباط مي دهد. پژوهش حاضر به بررسي كاربردهاي نگاشتهاي شناختي فازي در شهرسازي با استفاده از روش كتابخانه اي و تحليل محتوا و با بررسي آخرين تجارب و مصاديق بكارگيري اين دانش نوين مي پردازد.يافته هاي اين پژوهش كه با استفاده از تحليل و دسته بندي كاربردها حاصل شد نشان مي دهد كه FCMها مي توانند چشم اندازهاي جديدي را براي تحليل مسائل شهري كه داراي متغيرهاي پيچيده و با روابط درهم تنيده هستند، بگشايند.